|
Człowiek zawsze chce coś powiedzieć. W każdej chwili. W każdej sprawie. Wbrew wszystkim. Czasami wbrew osobistej opinii. Jednak bardzo często brakuje mu słów. Brakuje myśli. Brakuje określenia. Wtedy zaczynamy się gubić. Tracić coś po drodze, gdy próbujemy wbrew oporowi wydobyć z siebie to "coś". Często nie odnajduje słów. Wypowiada je niewłaściwie. Prawie zawsze nie tak, jak powinny być wypowiedziane. Z czasem wchodzi to w nawyk. Brzydki i niestosowny nawyk. Później przychodzi samooszukiwanie się. W słowach nie odnajdujemy tego, co chcemy przekazać, zaczynamy wmawiać samemu sobie, że to, co powiedziane, jest prawdą. Niepotrzebnie słuchamy otoczenia. Niepotrzebnie wyłączamy Szósty Zmysł. Coś, co nas określa. Coś, co nas określa od wewnątrz. Nie od powierzchniowych słów, które bardzo często nie są zgodne z tym, co jest rzeczywiście wewnątrz nas, w głębi, ukryte i nieokreślone... Czemu nie słuchamy tego, co wewnątrz nas?
|
Dodaj komentarz
