 |
|
Wcale nie jestem dzielna. Ale jakoś muszę sobie radzić.
|
|
|
|
"Chcę być tym przyjacielem, w którym się beznadziejnie zakochasz. Tym, którego weźmiesz w ramiona i do swojego łóżka i do osobistego świata w swojej głowie. Takim przyjacielem chcę być. Takim, który zapamięta rzeczy, które mówisz, i kształt twoich ust, kiedy je mówisz. Chcę wiedzieć, gdzie cię dotykać. Chcę wiedzieć, jak cię dotykać. Chcę wiedzieć, jak cię przekonać, żebyś stworzyła uśmiech tylko dla mnie. Chcę być twoim przyjacielem. Chcę być twoim najlepszym przyjacielem." tak było
|
|
|
|
hmm…. mam przeogromną chęć od dłuższego czasu napisać Tobie "napraw to, niech to nie przepadnie" bo później będzie szkoda, ale nie napisze
|
|
|
|
"Widok Twoich pleców nigdy nie będzie dla mnie tym samym co widok pleców innych ludzi. Kiedy Ty się ode mnie odwracasz, czuję się, jakby życie się ode mnie odwróciło."
|
|
|
|
"(…)istnieją ludzie, którzy tworzą iluzje i są zwykłymi złodziejami serc i dusz. Tacy zwykli - choć często uroczy - uczuciowi przestępcy, którzy dla zaspokojenia własnych emocjonalnych potrzeb, bez mrużenia okiem poharatają i wyrzucą jak szmatę twoją duszę. To właśnie po takich ludziach zostaje w sercu najbardziej bolesna - bo często niezrozumiała - PUSTKA"
|
|
|
|
“Obojętność może być sposobem uniknięcia bólu.”
|
|
|
|
Ty nie masz powodów do tego, aby mi nie ufać. Cieszę się, że chociaż mogłam pokazać Ci dobry przykład.
|
|
|
|
A nie mogę tego wszystkiego mówić, bo już nie mam takiego zaufania do Ciebie. To jest bardzo, bardzo smutne.. Miałam do siebie ogromny żal, bo w zasadzie dałam się na to wszystko nabrać. Na co nabrać? na wszystko co do mnie pisałeś, mówiłeś, a wcale nie musiałeś tego robić, nie oczekiwałam od Ciebie nic. Sam z siebie pisałeś wszystkie te rzeczy, przez które serce mi rosło, a później zrobiłeś tak, że pękło. Nie mam Ci nic za złe, lecz rozmawiać z Tobą tak jak kiedyś już nie potrafię, to co było nie wróci
|
|
|
|
Na początku długo (długo i nie długo) budowaliśmy do siebie zaufanie, oboje.. to było niesamowite wierzyć Tobie bezgranicznie, wierzyć w to, że jesteś taki zupełnie inny niż Ci wszyscy ludzie wkoło, a ta radość, że to ja mam taką osobę obok siebie dodawała tak ogromnego blasku moim oczom, że ciężko było mi się tłumaczyć osobom, które widziały mnie po rozmowie lub spotkaniu z Tobą. Nie trzeba było długo czekać.. zniszczyłeś to któregoś razu, zresztą sam wiesz o czym mówię.
A zmierzam do tego, że pojawiłeś się ponownie, rozgrzałeś to na nowo, ale okropnie smutno mi jest, że nie potrafię już powiedzieć Ci wszystkiego, że nie mogę usiąść obok Ciebie na luzie i zacząć opowiadać o wszystkim, o dobrym świecie lub o tym złym.... nie mogę powiedzieć, że jesteś moim wszechświatem, że szaleje za Tobą, że Cię Uwielbiam.. nawet nie dam rady już powiedzieć, że jesteś najlepszy, a przecież tak myślę.. nie przechodzi mi przez gardło wszystko to co mam w głowie, wszystko co chciałabym Ci powiedzieć..
|
|
|
|
Z największą miłością, radością i największym szaleństwem.... jak najgłośniej mogłabym wykrzyknąć Twoje imię, tylko ja bym tak mogła.
|
|
|
|
![teksty [25]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
