 |
|
Well done, you managed to lose her. The one woman who was willing to cross oceans for you.
You pushed away the very person who would do almost anything to be with you. She never asked for anything except one reason to stay, proof that you wanted her and that there would be a future for you both. Alas, you failed to provide that and now, she’s gone.
She didn’t care that you weren’t rich or that you didn’t drive a fancy car, all she wanted was to be your lady. She didn’t care that you had flaws because she had flaws of her own. Months of spending time together made her fall for you and yet you chose to remain blind to the fact that she chose you regardless of what her friends were saying. All she ever wanted was for you to return the love which she so freely gave to you.
|
|
|
|
All you had to do was treat her right. There was no need for diamonds and roses, candlelit dinners and expensive spoils. She was a simple girl with a big heart whose only desire was to be loved and respected. You loved the fact that you didn’t have to put in effort, you loved the fact that she chose you day after day. All she needed was for you to look at her the same way she looked at you. You became comfortable and that was your mistake. You decided to keep the walls you built around your heart up, never letting her in. You chose to keep her at arm’s length when all she did was ask that you let her in.
She gave you the key to her heart and you chose to take it without anything in return.
|
|
|
|
You loved the fact that she stayed, even when you told her to go. Truth is, you were scared. Too scared to let her in, maybe it was because you felt vulnerable, or maybe it was because you had been hurt before. Even though she showed you time and time again that she was different, you chose to paint her with the same paint brush you used to paint the women of your past. You loved having her as arm candy, something to show off to your friends. You loved that more than you loved her.
|
|
 |
|
I muszę Ci pogratulować. Byłam dla Ciebie kochanką, co? Ciekawe uczucie muszę przyznać.. niemożliwym było przyznać się do swoich grzeszków, co? Mała...jak to jest? Wiedziałam, że jestem dla Ciebie mało ważnym pioneczkiem ale żeby aż tak? Hmm.. dlatego obrączka jest u Ciebie. Żeby taki śmieć jak ja nie miał jej więcej w swoich dłoniach. :)
|
|
|
|
Chcę nauczyć się Ciebie nienawidzić. Chciałabym móc to czuć. Nie tęsknotę a nienawiść.
|
|
 |
|
Tak często odciagałaś mnie od prawdziwego szczęścia, tak bardzo niszczyłaś to co wartościowe. Przeklinam twoją czerwoną suknię, która oslepiała mnie, znienawidziłem uśmiech który odbierał mądrość. Padałem na kolana przed twoimi wdziękami, odurzałaś mnie swymi kształtami, ciało dusiło mój rozsądek. Koniec. Umyłem ręce, wydając Cię na pastwę mojej złości, zdychaj, niech płonie twoja suknia niech ciało twe ponętne, topi się od moich wyroków. Przeklinam każdy dzień mojej uległości i czyszczę moje myśli z twoich szeptów, namiętnych marzeń. Omijać będę miejsca gdzie Cię widywałem by wejść do miasta światła, gdzie panuje ten który nigdy nie spojrzał na Ciebie bez pogardy.
|
|
|
|
"Serca nie oszukasz. Nikt nie oszuka. I taka jest prawda. To się czuje. I tęsknotę się czuje jak zapach kawy, której nie można wypić, który tylko zapachem jest i drażni duszę. Czuje się dłonie w snach. Pocałunki obok. Poduszki. Znałam takich, którzy uciekali od serca.
Ale od serca się nie ucieknie. Tak naprawdę nie ma ucieczek. Dróg wyjścia, skrótów. Może być przerwa w sercu na chwilę. Próba zakrywania uczuć ręką. Później i tak wszystko wraca. Przychodzi. Można milczeć, liczyć do stu i przekonywać siebie, że nic, mówić do siebie: nie i nie. I co z tego? Pragnienia zawsze wracają, jeśli są prawdziwe." Nie są, pewnie nawet nigdy nie były. :)
|
|
|
|
Cieszę się, że miałam okazję zobaczyć jak wiele warte są Twoje słowa, obietnice i te wszystkie rzeczy, które mówiłaś. Lepiej późno niż wcale Mała :)
|
|
|
|
Obrączka wróciła do Ciebie. Mam nadzieję, że ona kiedyś dowie się prawdy. Chyba, że to mnie okłamywałaś. Czy te pocałunki nie były szczere? Heh, teraz to już i tak nie ważne. Masz nowe życie! Trzeba to uczcić :)
|
|
 |
|
Każdy ma w duszy swoje skeletons* jak powiadają Anglicy.
|
|
|
|
![teksty [1]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
