 |
|
A gdy się kłóciliśmy, zawsze stawałeś tyłem do mnie. Kiedyś spytałam, dlaczego to robisz, odpowiedziałeś - "Nie mogę patrzeć, jak cierpisz przez takiego skurwysyna jak ja, rozumiesz?".
|
|
 |
|
Wstaję rano przecierając niewyspane oczy. Trzeba się ubrać - otwieram szafę i patrzę na półkę. Co by dzisiaj założyć? Wybór jest niewielki ale urozmaicony: 1) maska „jestem niewyspana” - gwarantuje zrozumienie smutku pod pretekstem nieprzespanej nocy; 2) maska „wszystko ok” - gwarantuje zrozumienie choć z lekką wątpliwością; 3) maska „jestem silna, już mi przeszło” - gwarantuje powątpienie i strach przed tym, że się wycofuję; 4) maska „jestem chora. Objawia się niby przeziębieniem, niby bólem głowy, niby snem”. Wpatruję się z zastanowieniem w zawartość mojej szafy. Chwila wahania i wybieram opcję nr 4. Bo przecież takie mamy czasy, pogoda kiepska, to i przeziębienie realne. Przeziębiona dusza, przeziębione serce, przeziębiona głowa - zdecydowanie wiarygodne.
|
|
 |
|
- obchodzisz walentynki?
- tak. Szerokim łukiem.
|
|
 |
|
Czasami tak bardzo chcemy powrócić do tego co było, że zupełnie zatracamy się na to co jest. A gdy przyjdzie taki moment że dane nam będzie stanąć w tym samym miejscu co kiedyś z tymi samymi ludzmi. Dociera do nas fakt, że tak naprawdę to tylko przeszłość. Nie jesteśmy już tymi osobami sprzed lat. Każda nowa osoba, wnosiła coś do naszego życia, każde nowe doświadczenie sprawiało że stawaliśmy się silniejsi i lepsi z każdym kolejnym oddechem. Tyle czasu minęło, ale dopiero powrót uświadamia nam obecne szczęście.
|
|
 |
|
" Jesteś o tyle spojrzeń ode mnie. Jest mi o tyle Twych spojrzeń samotniej. "
~ Krzysztof Kamil Baczyński
|
|
 |
|
miałam trudne dzieciństwo, teraz mam trudny charakter. ty miałeś rozpieszczone dzieciństwo i teraz myślisz, że możesz ranić każdego na tym wyssanym z dupy świecie.
|
|
|
|
i będzie jak dawniej. czekaj kurwa, najpierw muszę iść po szlugi do kumpla bo mi wykupią, wyrzucę jeszcze tylko puszki po piwie, zmyję ten makijaż, założę jakiś normalny ciuch, ogarnę te czerwone włosy, żeby kolor wrócił do normy, zaprowadzę serce do lekarza i wyeliminuję wszystkie przekleństwa ze swojego słownika.
|
|
|
|
wiesz, czego nie znoszę? jednej rzeczy tylko. nadziei. zawsze, kiedy jestem pewna, że coś się skończyło, że nie ma sensu, że spalone i pozamiatane, uspokajam się i spokojnie brnę do przodu. wtedy on kurwa przychodzi do mnie i z niewinnym uśmieszkiem mówi do mnie: "a może jednak?" rozpierdalając mi wszystko na nowo
|
|
|
|
![teksty [2]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
