Życie nauczyło mnie odwagi umiem przyznać się do tego błędu.
Moje serce wciąż próbuje zgasić płonące w środku wspomnienie.
Teraz inaczej patrze na życie niszczę słowami gorące uczucie,
twoja nienawiść znowu jest górą nie będę już walczyć straciłam Ciebie.
Z każdym dniem zaczynam wątpić w to co jest mi przeznaczone,
może to nie jest moja kolej mało mam wiary już wiec mi dolej...
Upić się szczęściem by nie płakać więcej iść za rozumem a nie za sercem
życie zakończyć wraz z jego sensem a nie bo tak nakazano cierpieć.
|