|
A przecież tak chciała iść przez życie swą drogą, lecz życie nie dało jej żadnych szans... do widzenia, dziewczyno ma o perłowych włosach, jak mgła, żegnaj, nie roń już łez, wszystko ma swój kres (...) już pocałunki nie budzą jej rano, a usta kochane nie szepczą: dobranoc...
|
Dodaj komentarz
