 |
|
Wiele przyjaciół, znajomych, nietypowych znajomości, rodzina, On. Myślałam, że nie jestem sama. Myliłam się.
|
|
|
|
Śmierć może być celem życia..
|
|
|
|
Szukałam odpowiedzi na to co robię. I wiesz co. Nie znalazłam. Czy wszyscy ludzie są tacy dziwni.
|
|
|
|
A co jeśli odejdziesz? Czy przestanę istnieć? Będę mogła się uśmiechać? Po co mnie tutaj wtedy, dzisiaj potem i zaraz. Czy mam coś zrobić by zaprzestać. Ból wraca, nie pozwala zapomnieć. A sznyty? To jedyne ukojenie. To nie okaleczanie, to stan uwielbienia. Dobrze, że o tym nie wiesz. Nie wiesz z kim żyjesz, z kim rozmawiasz. Co to za człowiek. Jak będę miała się zachować. Kolejny raz się nic się wtedy nie powtórzy. Los sam wyda wyrok.
|
|
|
|
Myślałam, że znam Cię tak dobrze. Znałam każdy Twój uśmiech, każdą reakcje. Potrafiłam przewidzieć Twoją reakcję. To te ramiona, ten uśmiech, te oczy, myślałam, że je znam. Jednak ona uświadomiła, że nie mam o niczym pojęcia.
|
|
|
|
Niech ta arytmia mnie zabije.
|
|
|
|
Nabierałam obaw, dawne lęki to przed czym uciekałam powróciły. Dlaczego? Cierpiałam, zadawałaś ból. Patrzyłaś jak cierpie, ale na to patrzyłaś i nadal kłamałaś.
|
|
|
|
Jest tak samo, tylko trochę smutno.
|
|
|
|
Opowiem Ci historię. Jak już się domyślasz, mamy XXI wiek, czyli wszystko jest nie tak młodzież zbuntowana i wszyscy schodzą na złą drogę - to realistyczny punkt widzenia. W takim właśnie świecie, żyła sobie osoba o której tu mowa. Miała złe podejście, bo nie chciała wierzyć, że jej świat, w którym żyje musi tak wyglądać.Próbowała go zmienić, uwierzyla w miłość, zawiodła się. Dostała kilka razy od życia po dupie. Z miłej spokojnej dziewczyny zmieniła się w kogoś bezczeczelnego. Ćpała, piła, jarała, cieła się. Po co? Uciekała od bólu, jaki jej zadano, za nic. Za to, że chciała być szczęśliwa. Mistrzu dlaczego, krzywdzisz takich ludzi. Przez jednego człowieka, wszystko się wywróciło. Co tak naprawdę się z nią stało? Przywkła do świata, w którym żyje, nie chciała go zmieniać. Powoli traci sens, ciągle sie na kimś zawodząc, brnie ku końcu.
|
|
|
|
Prosze odejdź i nic nie mów, nigdy więcej. Nie patrz w moją stronę, nie mów mi już cześć. Zmień ten swój wzrok i uśmiech przy którym wszystko wraca. Idź już sobie
|
|
|
|
Przekreśliłeś coś, a mogło to być naprawdę ładne. Chciałam siebie oszukać, że jesteś mi obojętny i udało mi się to, sam mi w tym pomogłeś.
|
|
|
|
Był na tyle dziwny, że pomyśleć mogłam, że może się różni od innych. Nawet mu zaufałam, i go polubiłam. Co z tego, okazał się jeszcze gorszy, wyjątków nie ma.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
