 |
|
'' Czuję się, jakbym była pusta. Czekam, aż ktoś mnie nakręci. Jak zegarek. I ten chłopak, przez chwilę wydawało mi się, że on to potrafi. ''
|
|
|
|
Cz.2 Chciałabym być jego ostoją, wsparciem. Chciałabym nawet żeby był osobą z którą będę się czasem rozstawać, ale do której zawsze będę wracać. Chciałabym być przy nim zawsze wtedy, kiedy życie na to pozwoli i czekać na niego, kiedy nie będzie go obok. Chciałabym za nim tęsknić i mieć pewność, że on robi to samo. Chciałabym żeby był na dobre i na złe, na te dni usłane różami, ale także te, kiedy słychać będzie trzaskanie talerzy. Chciałabym nie musieć już nikogo innego szukać. Chciałabym też żeby On potrzebował tylko mnie. Chciałabym jeszcze tak wiele doświadczyć mając go obok siebie. Chciałabym. To dziwne uczucie, że być może tego wszystkiego nigdy nie przeżyje. Wiesz, będę miała ogromny żal do losu, jeśli nie czeka nas już nic. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.1 Chciałabym przeżyć z nim trochę więcej niż dane było mi do tej pory. Chciałabym przeżyć z nim ten miesiąc, ten rok i to życie. Chciałabym żeby Jego uśmiech był pierwszym, który wita mnie każdego dnia, a Jego ramiona jedynymi, w których się ochraniam. Chciałabym mieć jeszcze okazję trochę z nim przeżyć. Chciałabym mieć jeszcze możliwość, aby pójść z nim na spacer, albo do kina. Chciałabym pojeździć z nim jeszcze na łyżwach, bo przecież w dalszym ciągu nie potrafi hamować. Chciałabym być powodem jego uśmiechu i pocieszycielką w smutku. Chciałabym mieć szansę, aby jeszcze nieraz niepotrzebnie pokłócić się z nim, a potem pogodzić. Chciałabym, aby był świadkiem zarówno moich sukcesów jak i upadków. Chciałabym jeszcze zobaczyć na jego twarzy uśmiech, za każdym razem, gdy przypalam frytki czy naleśniki i mieć pewność, że i tak powie, że fantastyczna ze mnie kucharka. Chciałabym usłyszeć jeszcze, że koniecznie muszę być jego żoną. Chciałabym być jego żoną.
|
|
 |
|
Przepraszam, że nie potrafiłem sprostać Twoim oczekiwaniom, że nie robiłem tak często herbaty, którą uwielbiałaś, że zbyt rzadko zabierałem Cię do kina i na wycieczki, że nie umiałem rozpoznać, kiedy było Ci źle, a kiedy potrzebowałaś po prostu się przytulić. Tak bardzo przepraszam, że byłem ciężarem na Twoim sercu, że przygniotłem je tak bardzo, że dziś nie potrafi pokochać mnie na nowo. Przepraszam. To tylko ja, zwykły szary człowiek, który chciał być dla Ciebie idealny, jednak mu nie wyszło. Miałem dać Ci więcej, przynajmniej to Ci obiecałem, lecz kolejny raz Cię zawiodłem. Przepraszam. Cofam czas wspomnieniami, jednak to nic nie pomaga, to nie wróci zmarnowanych chwil, które przepiłem zamiast tulić Cię w swoich ramionach. Przepraszam. Jutro będzie lepiej...nie sądzę, przecież jeden dzień mnie nie zmieni, przecież jeden dzień nie sprawi, że wróci moja chęć do życia. Bez Ciebie znikam jak śnieg podczas słonecznego dnia. Przepraszam. To tylko ja./mr.lonely
|
|
|
|
Jeżeli zechce zrezygnować z Niego, przypomnij mi proszę, żebym tego jeszcze nie robiła. Żebym wytrzymała jeszcze trochę. Przypomnij mi, że przecież są takie wyjątkowe momenty dla których warto to wszystko, co trudne znosić. Przypomnij mi o tym, gdybym zapomniała, albo była już strasznie zmęczona. Przypomnij mi o tym, że to całe czekanie ma sens. Cholera ma, przecież czekam na Niego, na naszą wspólną przyszłość, na coś najważniejszego w moim życiu. / he.is.my.hope
|
|
|
|
"Gdybyś tylko chciał byłabym Twoja już na zawsze. na dobre, na złe, na niepogodę, na słońce, na zimę i wiosnę, a nawet lato i jesień. Byłabym Twoja w piżamie i przydługich rękawach.
tylko chciej."
|
|
|
|
Kochałem w Tobie to, że byłaś, kiedy nie było nikogo, że troszczyłaś się o mnie lepiej niż w rodzinnym domu i zawsze wiedziałaś, kiedy potrzebuję wtulić się w Twoje drobne ciałko. Byłaś jak schronienie, które daje ciepło i bezpieczną przystań wtedy, kiedy nie ma już nadziei na znalezienie własnego miejsca na ziemi. Potrafiłaś poprawić mi humor jednym, drobnym uśmiechem, który sprawiał, że hormony szczęścia podnosiły swój poziom prędzej niż po udanym treningu. Gasiłaś pragnienie pocałunkami i karmiłaś słowami pełnymi obietnic i czułych zapewnień. Byłaś inna. Niepowtarzalna, wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju. Nigdy nie mogłem uwierzyć, że mam Cię przy sobie i wciąż pytałem czy to jawa czy sen. Może to naprawdę był sen? Może tylko sobie Ciebie wymyśliłem? Może byłaś wytworem mojej chorej wyobraźni, która każdego dnia rysuje Twoją twarz przed moimi oczami? Bez Ciebie wszystko stało się inne. Nawet ja, spadłem na dno, od którego nie chcę się odbijać bez Ciebie./mr.lonely
|
|
|
|
Chodź pokażę Ci jak drzewa kwitną o tej porze roku, chwyć mnie za rękę i spraw by moje serce znów zabiło szybciej, by poczuło, że żyje bo jesteś przy mnie. Zabiorę Cię na kawę i ciastko, by móc patrzeć jak zmagasz się z nadmiarem bitej śmietany i pomagać usuwać Ci jej pozostałości z nosa. Róbmy wszystko to co robiliśmy dawniej i byliśmy tak beztrosko szczęśliwi. Daj mi szansę być Twoim mężczyzną, chcę dać Ci siebie i świat. Sprawmy by telefon nie był nam pośrednikiem, lecz dwa serca, które będąc przy sobie, biją jednym rytmem, rytmem szczęścia, naszego szczęścia./mr.lonely
|
|
|
|
Swoim ciałem ochronię Cię w tę noc, która cierpieniem chce Nas otulić./mr.lonely
|
|
|
|
Cz.2 Po tym co przeżyłam i dalej przechodzę, bałabym się, że przeszłość, która tkwi we mnie całej - w sercu i co gorsza głowie, mogłaby zniszczyć przyszłość. Odbudowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa wymaga przecież starań i czasu. Posłuchaj mnie, też się boję, tak samo jak Ty, albo jeszcze bardziej. Naprawdę. Zobacz jednak, że dalej trwam przy Tobie, pomimo ogromu tych złych emocji. Nie zostawiaj mnie z nimi samą. Nie rób tego kolejny raz. Chodź tu do mnie i razem spróbujmy naprawić, co wymknęło nam się z rąk. Zaufajmy sobie jeszcze raz. Bądżmy dla siebie lekiem na to całe zło. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.1 Wiesz, musisz mieć świadomość, że też się boję. To, że czekam na Ciebie i zależy mi na nas nie oznacza, że sama jestem na cokolwiek gotowa. Też mam obawy, uwierz. Nie chodzi mi już o te, związane z tym, że nie zechcesz spędzić ze mną życia, ale o te, że mielibyśmy spróbować jeszcze raz. Pragnę tego z całego serca, ale myślisz, że dla mnie nie byłoby to trudne? Wiesz, bałabym się, że znowu nam się nie uda, że Ty kiedyś kolejny raz znikniesz bez pożegnania. Musiałabym się uporać z całym tym ciężarem przeszłości, zapomnieć o tych nieprzespanych nocach i przepłakanych dniach. Spakować do worka wszystkie swoje żale, łzy, które wylałam i wszystkie myśli, które powodują, że Ci nie ufam. Wraz z Twoim powrotem czekałby mnie gruntowny remont siebie i swojego wnętrza, tak aby ponownie umieć obdarzyć Cię zaufaniem, poczuć się bezpieczną i zrobić miejsce na nowe przeżycia. Sądzisz, że to takie proste? Wcale nie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
