  |
|
Ze łzami w oczach patrzyła na jego szczęście, bo wybrała prostszą drogę - poddała się.
|
|
 |
|
" Wychodzę, rozumiesz wychodzę, się wyprowadzam. Ja jestem zerem wiesz, ale przynajmniej Cię nie zdradzam. " ♥
|
|
|
|
Najpiękniejsza chwila w ciągu dnia? Północ. Bo tylko wtedy już nie ma dzisiaj, a jutro jeszcze nie nadeszło.
|
|
|
|
Czasem jest lepiej gdy rzeczy nie są idealne. Przynajmniej w ten sposób wiesz że są prawdziwe.
|
|
|
|
Postawiłam się w niezręcznej sytuacji. Przez pewien czas zastanawiałam się jakie będzie dla mnie najlepsze wyjście. Wiesz, przestałam patrzeć tylko na swoje dobro. Teraz wiem, że jesteś szczęśliwy, że możesz mnie mieć, że kochasz. Zaryzykujmy jeszcze raz, postarajmy się zmienić. Nie chcę już patrzeć na opinię innych ludzi, na to co Oni uważają. To była jedna z tych słabszych chwil, kiedy się poddałam. Nie miałam siły walczyć o Nas. Wiem, nie zapomnisz o tym. A teraz? Teraz - nie spierdolmy tego, kochanie.
|
|
|
 |
A gdyby tak przestać umierać co wieczór, a umrzeć naprawdę?
|
|
|
|
|
Przez jakiś czas byłam cholernie szczęśliwa. Miałam wszystko czego potrzebowałam. Miałam Ciebie i przyjaciół na których zawsze mogłam liczyć. Jednak jak już się wali to wszystko. Odszedłeś. Ja odcięłam się od wszystkich, więc po woli traciłam kolejnych przyjaciół. Nowa droga życia, nowe wyzwania, a ja nie mam siły iść dalej. Zaliczam upadek za upadkiem i nie mam już siły wstawać i iść z podniesioną głową. Straciłam wiarę i nadzieję.
|
|
|
|
|
Mam jego. Mam coś co jest tak cudowne, że żadne słowa nie są w stanie tego opisać. Znaczy dla mnie więcej niż ulubiony sweter, więcej niż pluszowy miś, którego mam odkąd tylko pamiętam. Na jego imię, głos, spojrzenie z moim ciałem dzieją się niezrozumiałe dla mnie rzeczy. Uczucie gorąca, walące jak dzwon serce i oczy pełne miłości. Tak kocham go ! Bardziej niż zachody słońca, których nie potrafię sobie w żaden sposób odmówić. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
|
|
Nieważne, co mówili. Byłeś ważniejszy od słów.
|
|
|
|
Artystycznie rozpierdoliłam wszystko na czym mi zależy.
|
|
|
|
Brakuje mi osób, z którymi kiedyś tak wiele mnie łączyło.
|
|
|
|
7 rano. Budzik jak zwykle o tej porze, karze mi wstawać. Przecieram dłonią twarz. Kolejna nieprzespana noc za mną. Wszystko o tej porze budzi się do życia, prócz mnie. Promienie słońca wpadają do pokoju. Jest cisza, która tak przeraźliwie mnie wykańcza. Sufit wydaję się być w tym momencie najlepszym przyjacielem. Wiem, że jestem sama. Choć codziennie zmierzam korytarzem pełnego ludzi, w środku czuję pustkę. Nie ma mnie, dla nikogo, i nikogo nie ma dla mnie. Uciekam od jakiegokolwiek dotyku. Otwieram oczy i mówię, że jestem silna. Dam radę - dopóki sama naiwnie w to wierzę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
