 |
|
Skłamałabym powiedziawszy, że o nim nie myślę. Myślę. Czasami są takie dni, gdy jest w każdej godzinie i takie godziny, gdy jest w każdej minucie. Ciągle zasypiam i budzę się z jego imieniem na moich ustach. Często łapię się również na tym, że wypatruję jego twarzy w ulicznym tłumie, choć wiem, że to nie możliwe, abym ją w nim znalazła... ale nie mogę się powstrzymać, to jest silniejsze ode mnie. Nadal przyciskam twarz do brudnej szyby i nadal wilgotnieją mi oczy, kiedy "przypadkiem" przejeżdżam obok miejsc gdzie razem spędzaliśmy czas. Najbardziej bolą drobiazgi, gdy dobiegają do mnie dźwięki piosenki, której razem słuchamy, gdy ktoś wymieni tytuł filmu, o którym rozmawialiśmy, gdy poczuję zapach perfum, w które ubierałam się na nasze spotkania, gdy gdzieś usłyszę jego imię, wciąż tak bliskie i ukochane.
|
|
|
|
Tylko nic mi nie obiecuj. Obietnice są dla dzieci, pierwszych miłości i przyszłych samobójców.
Nie patrz mi w oczy jak w gwiazdy. Gwiazdy są dla poetów i lunatyków. Nie trzymaj mnie za rękę, tylko zaprowadź mnie tam gdzie jeszcze nie byłam. bo chcę być teraz częścią świata mężczyzny.
|
|
|
|
Wszystkie nasze rozmowy były niedokończone, czegoś w nich brakowało.
|
|
|
|
Jednego nauczył mnie perfekcyjnie - tęsknić.
|
|
|
|
Mam już dosyć tej ciszy, w sumie w dupie mam czy to ktoś usłyszy bo każdy kogo znam gówno o mnie wie. Mam już dosyć tych ran, mam już dosyć tych ścian.
|
|
|
|
wiedziałam tylko, że muszę żyć dalej, muszę być silna i muszę się uśmiechać bo nikogo nie obchodzi że posypał mi się świat.
|
|
|
|
Widzisz? Jak nam spierdala szczęście? gdzieś pomiędzy przytul a wypierdalaj...
|
|
|
|
dopóki mam dość siły by siebie okłamywać, że będę umiała bez Ciebie żyć.
|
|
|
|
(Część 2.) Ale ja nie ufam nikomu. Nie będę Ci patrzeć w oczy, boję się, ze mnie zdemaskujesz. Nigdy nie powiem Ci w twarz, ze Cię kocham. Nigdy. Będę Ci kłamać prosto w twarz, jednocześnie kłamstwem gardząc. Bezwiednie będę Tobą manipulować. Nie muszę używać siły, słowami ranię jak nikt. Ale przysięgam, że nigdy nie chciałam Cię skrzywdzić. Przysięgam! Będę twarda, zimna, obojętna i chamska, a Ty będziesz przekonany, ze mnie znasz. Aż w końcu mnie znienawidzisz, a ja... Ja wciąż będę Cię kochać, bojąc się Ci to powiedzieć.
|
|
|
|
(Część 1.) Każda twoja krytyka uderzy we mnie z potrójną mocą i odciśnie po sobie palący ślad, który będzie się we mnie ropił i doskwierał mi. Każde Twoje negatywne słowo będę ciągle przyswajać na nowo, rozkładając je na cząsteczki i katując się nim. Kiedy cała będę chciała Cię przeprosić, nie zrobię tego wprost. Będę się bała, że mnie odrzucisz. Nie uśmiechnę się pierwsza, nie podam ręki na zgodę. Zbyt przerażona jestem, że zadrwisz ze mnie albo się odwrócisz. Pod żałosną maską obojętności ukryję prawdziwe uczucia. A Ty będziesz myśleć, że jestem zimną suką bez serca. A tak naprawdę czuję więcej, niezależnie od tego, jak sobie wyobrażasz moje uczucia. Nigdy nie okażę Ci, jak wiele dla mnie znaczysz. Tylko dlatego, że nie potrafię i boję się twojego odtrącenia. Nie pozwolę Ci zauważyć, że mnie skrzywdziłeś. Nie okażę Ci wdzięczności za to, co dla mnie robisz. Będę blisko Ciebie, będę Twoją podporą dotąd, aż zaufasz mi głęboko.
|
|
|
|
To cena, którą płacisz, gdy nazbyt mocno kochać chcesz.
|
|
|
|
Gdy Cię poznałam, moje serce było jeszcze wątłe i nie wyleczone... Trudno było usunąć wrak statku, tak silnie zakotwiczonego w morzu łez serca. A życie traciło sens, o który tak bardzo walczyłam… Wtedy los sprowadził nasze drogi na tą samą ścieżkę. Krok po kroku poznawałam każdą stronę Twego oblicza. Nieświadomie zaprzątałeś mi głowę. Nim wierzyłam – ufałam, nim ufałam - wierzyłam. Z każdą sekundą stawałeś mi się bliższy i bliższy. Aż na horyzoncie pojawił się bezkres naszej miłości… I wtedy zrozumiałam, że stać mnie na to, aby przyjąć Twoją miłość. Dziś, gdy jesteśmy razem, nie ma takiego szczęścia, którego moja ręka by nie dosięgła. Bo Ty jesteś moim największym szczęściem. Dziękuje Ci za to, że mam Ciebie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
