|
(Część 1.) Każda twoja krytyka uderzy we mnie z potrójną mocą i odciśnie po sobie palący ślad, który będzie się we mnie ropił i doskwierał mi. Każde Twoje negatywne słowo będę ciągle przyswajać na nowo, rozkładając je na cząsteczki i katując się nim. Kiedy cała będę chciała Cię przeprosić, nie zrobię tego wprost. Będę się bała, że mnie odrzucisz. Nie uśmiechnę się pierwsza, nie podam ręki na zgodę. Zbyt przerażona jestem, że zadrwisz ze mnie albo się odwrócisz. Pod żałosną maską obojętności ukryję prawdziwe uczucia. A Ty będziesz myśleć, że jestem zimną suką bez serca. A tak naprawdę czuję więcej, niezależnie od tego, jak sobie wyobrażasz moje uczucia. Nigdy nie okażę Ci, jak wiele dla mnie znaczysz. Tylko dlatego, że nie potrafię i boję się twojego odtrącenia. Nie pozwolę Ci zauważyć, że mnie skrzywdziłeś. Nie okażę Ci wdzięczności za to, co dla mnie robisz. Będę blisko Ciebie, będę Twoją podporą dotąd, aż zaufasz mi głęboko.
|
Dodaj komentarz
