 |
|
Jak można kochać kogoś kto Cię tak zranił? Powiedz mi kurwa, skąd mam w sobie tyle siły, by tęsknić za kimś kto nie tęskni za mną?/esperer
|
|
|
 |
Denerwujesz mnie swoim milczeniem, ale gdy już jesteś, nie mam serca się na Ciebie złościć. / fadetoblack
|
|
 |
|
Czasem wydaje nam się, że życie przemija w zastraszającym tempie. Prawda jest taka, że nie doceniamy wartości tego, co mamy tu i teraz. Podążając za nierealnymi pragnieniami, które niszczą nas, od środka, zatracamy w sobie człowieczeństwo. Gubimy się. Znikamy. Wtapiamy w tło. Zlewamy z szarym, nic nieznaczącym tłumem.
|
|
|
|
Nigdy nie skazuj kobiety na domysły. Nawet nie wyobrażasz sobie, jak barwny scenariusz potrafi napisać, kiedy jest niepewna twych uczuć.
|
|
|
|
Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni.
|
|
|
|
Teoretycznie jest wolna, a praktycznie uwięziona w przeszłości i wspomnieniach.
|
|
|
|
Szeptanie do gwiazd jest absurdalne i nijak nie spełnia życzeń, ale jest w tym coś magicznego, co wspiera człowieka na duchu i daje mu nadzieję.
|
|
|
|
I najbardziej ją dobijał zachód słońca. Gdy siedziała sama na plaży i patrząc w morze widziała go. Przypominały jej się wszystkie wspomnienia . A najbardziej utkwił jej w pamięci ten dzień gdy to razem podziwiali zachód słońca. Siedząc na plaży wtulona w niego a teraz wtulona jedynie w koc, poczuła że jej świat bez niego stracił wszelkie nadzieje na szczęście.
|
|
|
|
Siedziała na łóżku, owinięta kocem z gorąca herbatą w ręce i wspomnieniami. Nagle usłyszała dźwięk dzwonka, który miała ustawiony w telefonie, kiedy ktoś wykonywał połączenie do niej. Odebrała. Usłyszała jego głos, który łamał się przy każdym słowie. Czekała tylko na jedno słowo 'przepraszam', kiedy je usłyszała a do tego jeszcze 'wróć do mnie, bo jak Ciebie nie ma w moim życiu, to nie ma nic, jest pustka' była w siódmym niebie. Po tych właśnie słowach, jej cały świat się zmienił. Jej cały świat wrócił.♥
|
|
|
|
|
Tak naprawdę każdy człowiek ma w sobie tyle cudów, że na palcach obu dłoni nie jesteśmy w stanie tego zliczyć. Każdy z nas ma swój własny skarb we własnym wnętrzu. Tylko nie za bardzo nie umiemy nim dysponować, oddajemy swoje serca w ręce zbójów, którzy próbują je zrównać z ziemią. Drą je na najmniejsze kawałeczki, następnie skaczą po nich by jak najbardziej zniszczyć ich wnętrze. Zachowują się, jakby to była dla nich czysta przyjemność, jakby to nie sprawiało im żadnego kłopotu. A potem ludzie są zagubieni, załamani. Chcą przeżyć mając ostatki własnego serca, tak samo jak pewna dziewczynka chciała przeżyć mając zapałki. A przecież nie oczekują wiele, chcą tylko ciepła i miłości, które każdy człowiek jest w stanie nam zapewnić, jeżeli tylko chce. / agathe96
|
|
|
|
i wiem, jakie to wszystko jest żałosne . wiem, że ja jestem żałosna znowu z Tobą rozmawiając, po tym, co wydarzyło się ostatnio . nie chcę znowu tęsknić za naszymi rozmowami, płakać w poduszkę, spotykać się z innymi, w celu szukania drugiego ciebie . zrozum, ja już tak nie potrafię . jestem na to za słaba. nie umiem bez Ciebie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
