 |
|
Płacz cicho odbija się pustym echem, ściskając serce żalem cierpienia.
|
|
|
|
Przepraszam Cię mamo, że często zawodzę, upieram się przy swoim, wywołuję niepotrzebne sprzeczki pomiędzy nami. Przepraszam, że padają z moich ust nieprzyjemne Twojemu serca słowa. Przepraszam, że nie potrafię wyzbyć się swojego lenistwa i zaniedbuję najprostsze obowiązki domowe. Przepraszam, że nawet jak mnie upominasz, to nie słucham Twoich serdecznych rad. Przepraszam, że złoszczę się na Ciebie, za Twoją najszczerszą dobroć wobec mnie. Przepraszam, że w pewnych momentach mówię najgorszą prawdę prosto w Twoje radosne oczy. Przepraszam, że nie doceniam tego, że chcesz dla mnie jak najlepiej i troszczysz się o mnie. Przepraszam, że moje słowa ranią Cię jak najostrzejszy nóż. Przepraszam mamo Cię z całego serca, przecież wiesz, że kocham Cię najmocniej.
|
|
|
|
Jestem oazą wrażliwości, pozornej szczęśliwości, wierności kochania. Jestem sobą, jestem człowiekiem, jestem dziewczyną. Przecież mogłabym mieć nieuleczalną chorobę i każdego dnia oswajać się z myślą, że śmierć czyha gdzieś za rogiem i czeka tylko na odpowiedni moment, by zakończyć mój żywot. Mogłabym mieć inny kolor skóry, być innego pochodzenia, jednak jestem tym kim jestem. Jestem jednością tego świata, jednością rodziny, jednością samej siebie. Oczywistym faktem jest to, że mam masę problemów i często nie potrafię się z nimi uporać. Są momenty, w których upadam, boleść i płacz stają na planie pierwszym i rujnują spokój mojej istoty. Każdego nowego dnia budzę się z nadzieją, że to właśnie dzień, który zależy tylko ode mnie. Może być najcudowniejszym dniem pośród innych przeszłych szarych dni, lecz może być najgorszym z możliwych. Mam się poddać? Przecież to oznaka słabości, a więc słabość nie może mnie obezwładnić- to ja obezwładnie ją. To moje życie- jedyne i najlepsze jakie mam.
|
|
|
|
Patrzył na nią, a z jego oczu naprzemiennie leciały łzy. Przyłożyła broń do skroni, mówiąc: "Nie mam nic, rozumiesz? To koniec! Jestem psychicznie chora. Straciłam tak wiele rzeczy w życiu, w którym się zbyt bardzo pogubiłam. Moje serce otula pustka. Moja psychika rozkrusza się co raz bardziej. Ten cały syf zwany życiem niszczy mnie. Zabija uczucia, zabija psychikę. Swoje smutki zapijam alkoholem, niszcząc żołądek. Zjechałam na same dno moralności uczuciowej. Rozumiesz to kurwa? Jestem nikim. Nie mam potrzeby, by żyć." Chłopak krzyczał z całych sił do niej i próbował ją powstrzymać. I w jeden moment rozległ się strzał. Dziewczyna z hukiem spadła ziemie. Na podłodze pojawiła się plama krwi. Zabiła ją własna psychika, jej własny chory świat. A on? Stracił ją na zawsze. Płakał nad jej krwawym ciałem, zauważając obok broń. Przyłożył sobie lufę do skroni i strzelił. Chciał być z nią na zawsze.. Nawet w niebie.
|
|
|
|
Pamiętam jak leżeliśmy na trawie w ciepły, letni dzień. Ptaki swoimi radosnymi dźwiękami uprzyjemniały każdą minutę naszego pobytu. Bawiłeś się kosmykami moich włosów i delikatnie muskałeś mą szyję. Długo wpatrywałeś mi się w oczy, mówiąc: "Mógłbym tak spędzać z Tobą wieczność, najcudowniejsza". A moje serce było przepełnione miłością z delikatną nutą finezji. Byliśmy pewni, że będziemy tworzyć jedność na zawsze. Dziś? Mijamy się pośród pytań, które błądzą gdzieś między prawdą, a betonem. Nasze uczucia silne niczym toksyny, ulotniły się wraz z powietrzem.
|
|
|
|
Skreślasz inne osoby, bo jesteś w tej jednej konkretnej zakochana. Nie możesz zapomnieć dlatego, że w jest kimś ważnym dla Ciebie, a o ważnych osobach się nie zapomina. Nie próbujesz zapomnieć, bo nie chcesz. Robisz dalej wszystko, by o nim pamiętać, nie chcesz go skreślić ze swojego życia. Odpalasz stare foldery, zdjęcia? Lubisz wspominać czasy, kiedy było Ci z nim tak dobrze. Teraz to już tylko przeszłość. Kojarzy Ci się z nim większość piosenek, bo zawarta w nich treść, ma jakąś cząstkę wspólnoty z nim, jego cechy, a może wygląd. Nie potrafisz zaufać innym, bo zostałaś zraniona przez niego i boisz się odrzucenia. Boisz się, że po raz kolejny ktoś Cię skrzywdzi. Czułaś się przy nim bezpieczna, poznałaś prawdziwą miłość swego życia. Niestety on tego nie czuł. Nie możesz być szczęśliwa, bo ślepo patrzysz wstecz, wspominasz swoje szczęście przy jego obecności. Ludzie zawsze obiecują, ale obietnice to tylko ulotne słowa. Rzadko kiedy są dotrzymywane. Przeszłość przysłania Ci przyszłość..
|
|
|
|
Kolejny raz zwątpiłam i znowu zawiodłam. Przepraszam Cię najdroższy, że prawda bywa podła.
|
|
|
|
Prawda i gorycz podają sobie dłonie, żywa nadzieja płonie, przecież to już jest koniec.
|
|
|
|
Wciąż pamiętam pierwsze, nieśmiałe spojrzenie, które bezpamiętnie skradło me serce.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
