 |
|
Mimo, iż leże sobie, słucham muzyki czuję się szczęśliwa to widzę Twoje zdjęcie i myśli na nowo wydostaja się z ciemnego zakamarka tylko po to, aby zaatakować, zniszczyć i zburzyć cały mój poukładany dzień. Może chciałbyś mi przy tym potowarzyszyć? Posiedzieć koło mnie, kiedy moję myśli będą narastać, narastać,aż w końcu zawładną całym moim umysłem, aż w końcu wspomnienia wezmą górę i znów będę czuła,że to boli,że wróciło.. Może chociaż przez jeden dzień posiedzisz w ciszy i popatrzysz na swoje dzieło... Zobaczysz wtedy jak bardzo mnie zniszyłeś, zawiodłeś, zraniłeś...
|
|
| mych dodał komentarz: do wpisu |
16 kwietnia 2013 |
|
|
Przeciez zawsze byliśmy silni, to my pomagaliśmy innym a dziś? Dziś nie potrafimy pomóc samym sobie. Mimo, iż bardzo chcemy wstydzimy się odbić od tego dnia. Wstyd przeszedł nas całych. Wiemy, że nie będziemy potrafili spojrzeć ludziom. Tym, najlepszym, którzy zawsze byli przy nas. Przecież mamy tą świadomość, że tak bardzo zawiodło ich nasze toksyczne zachowanie. Nasza zguba, która z każdą kolejną euforią zabijała nasze prawdziwe i uczciwe JA. cz.2
|
|
|
|
Wiesz, czasami ciężko jest zrozumieć to co zrzuca na nas ten parszyfy los. Niechciane sytuacje, wymuszone uśmiechy - nieskazitelna maska szczęścia.. A pod nią? Gnijący świat. Nasz świat, który tak cholernie zapada się w tej chwili. To tak jakbyśmy szli po polnej drodze w której na samym środku ktoś wykopał głęboki dół i przykrył go gałęziami dla niepoznaki zbliżającego się nieszczęścia. Niespodziewanie wpadamy w zastawioną dla nas płapkę i nie potrafimy wyjść. Chwytamy się wielu kurewskich wspomagaczy, które przygotował dla nas świat - alkohol, narkotyki, przelotny seks po imprezach.. Chcemy zapomnieć, odbić się od dna. Ale błądzimy. Tak depresyjnie gubimy się w ciemności swojego życia. Wspomagacze,które miały przeciez pomagać, oszukały nas. Początkowo sprawiały przyjemnośc a teraz? Teraz wpadliśmy jeszcze głębej. Tylko tym razem sami wykopalismy sobie małą łyżeczką głębszy dół koszmarnych zdarzeń. Wstydzimy się swojego zachowania, zarazem bojąc się poprosić o pomoc. cz1
|
|
|
|
Czasami spadam, lece w dół jak piłka rzucona w przepaść.
|
|
|
|
Wiem tutaj jest również moja wina. Ogromna. Zamknęłam się. Od dłuższego czasu zamknęłam się na związki, miłość i fascynację drugą osobą. A może tak naprawdę wmawiam to sobie? Może w rzeczywistości tak nie jest a ja po prostu potrzebuje tego jebanego pioruna fascynacji, który trafi prosto w moje serce powalając mnie na kolana. Tylko niech to będzie obustronne. Wreszcie chciałabym,aby ten piorun trafił w nas w tym samym momencie. Abyśmy się nie szukali, nie błądzili i nie ranili się w innych - toksycznych związkach z rozsądku w które wchodzimy, gdyż pragniemy bliskości. A przede wszystkim tak cholernie boimy się zostać sami w tym wielkim świecie.
|
|
 |
|
W końcu znalazła szczęście. Swoje własne jedyne szczęście, którego tak długo szukała. Teraz już Go nie odda, nie pozwoli nikomu tego zepsuć, odebrać jej. Bo to wszystko co ma i nie ważne co dzieje się wokoło, liczy się tylko On
|
|
|
|
Szczerze? Serio nie wiem, zastanawiam się nad tym. Lubie go - lubię spędzać z nim czas, czasami mnie przytłacza i meczy, poza tym nie ciągnie mnie do niego, żadnego pożądania - nic. Nie współgramy ze sobą - nawet w głupim całowaniu. Jesteśmy jakby na dwóch biegunach i bezsensownie próbujemy się do siebie zbliżyć. Tak wiem znów to robię - nie mów mi tego. Ale chce być z kimś. Staram się coś poczuć. Iskierkę rozpalonego pożądania czy coś, ale tego brak jakby się zamroziło przez ta zimę.
|
|
|
|
źle mi z tym, jest mi z tym cholernie źle - tak powiesz sama tego chciałaś - nie mów. nie chce tej rozmowy.. znowu ? w obrębie miesiąca mam powiedzieć komuś 'nie przykro mi nie potrafię' ? mam zepsuć kolejna relacje, relacje której będzie mi brakować bardzo...
|
|
|
|
Splot niefortunnych wydarzeń nie ma końca.
|
|
|
|
Moje serce to jeden wielki głaz, który mimo Twoich szczerych chęci nie chce się skruszyć.
|
|
|
|
Tak niestety przykro mi, ale jesteś mi obojętny jak bałwan, który ulepiony podczas zimy znika wiosną i już nigdy się nie pojawi. Już nigdy taki sam - identyczny.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
