 |
2.Poczuła łagodzący ból, łagodził to co się działo, co ją przerażało i od środka pochłaniało. Tłumaczyła sobie to prosto, rady nie dawałam, więc odbierać sobie życie stopniowo chciałam. Nie pomyślała wtedy, że bliskim sprawi tyle bólu, ale z tym się nie liczyła, bo gdy to robiła wytchnienie czuła. Przechodziły zmartwienia i troski, powracały marzenia i drobnostki. Z czegoś sobie sprawy nie zdawała, że się w tym pogrążała i uzależniać zaczęła. Nie było dnia co by się nie pocięła i swojej krwi nie pozbyła. Zaczęło ją to przerażać, że tak się dzieje, a ona sama już wpływu na to nie ma jak ją los niesie. Pewnego dnia w histerię wpadła, gdy uświadomiła sobie, że to co było już nie wróci i ona już nigdy przeszłości muzyki nie zanuci.
|
|
 |
1.Zwykła panienka ktoś mógłby powiedzieć, ale kto zagłębi się dalej zobaczy kogoś kim jestem. Kogoś podobno z prostymi marzeniami i wspaniałymi snami. Taka dziewczyna co łatwo nie miała, z tego powody nigdy się nie śmiała. Wiele przeszła, wycierpiała, w którymś momencie swego istnienia życie odebrać sobie chciała. Dlaczego, zapytasz pewnie. Przecież to udowodnienie słabości, pogrążenie się w melancholii. Wiele tak myśli, niewiele zdaje sobie sprawę, że dla niej to była jedyna ucieczka. Od rzeczywistości i tej ciężkiej codzienności. Co dnia czuć ból, zamykać się w sobie i staczać w przepaść bez dna i wyjścia. W jej oczach widać było strach przed tyn co będzie. Życie wiele razy ją wystawiło, nic z cierpienia nie wyzwoliło. Pewnego dnia przez najbliższych odrzucona i samotna się poczuła. Wzięła więc żyletkę i na ręce nacięła kreskę.
|
|
 |
Prędzej czy później każdy z nas musi dorosnąć i być odpowiedzialny. Rezygnujemy z tego, czego pragniemy i robimy to, co powinniśmy. Niełatwo całe życie być odpowiedzialnym. W miarę upływu lat, ciężar staje się nie do udźwignięcia, ale staramy się jak możemy, nie tylko dla siebie, przede wszystkim dla tych, których kochamy. Prędzej czy później wszyscy będziemy dorośli i odpowiedzialni
|
|
 |
'Otwierać po raz kolejny ten sam rozdział w swoim życiu. popełniać po raz kolejny te same błędy. ponosić po raz kolejny te same konsekwencje. trzeba być nienormalnym, żeby to zrobić. trzeba być zakochanym, aby się na to zdecydować.'
|
|
 |
Prawdziwa miłość połączyła ich
Walczyli do końca, choć brakło sił
Ona nie chciała by każdego dnia
Musiał patrzeć jak upada tak.
~Ola- Jej ostatni rok.
|
|
 |
Znów mieć 5 lat, zanurzyć się w szafie mamy..
Do czubków butów powciskać chusteczki, topić się w za dużych sukienkach,
pomalować się najmocniejszą szminką,
wylać na siebie pół flakonu perfum i marzyć jak fajnie być dorosłą
|
|
 |
A nocą siedziała na łóżku przy oknie i oglądając ich wspólne zdjęcia wspominała to, co było. Tyle tajemnic, planów
i wspomnień... A wszystko skończyło się przez kilka głupich kłamstw. Przyjaźń? Tak bym tego nie nazwała. Przyjaciół się nie okłamuje...
|
|
 |
Przeszłość każdego człowieka jest w nim zamknięta jak karty książki, którą on zna na pamięć, a inni mogą przeczytać tylko tytuł.
|
|
 |
bałam się, ze w tym roku już Cię nie zobaczę, że już nie spędzimy tych dwóch tygodni razem. Okazało się jednak, ze jak co roku wybierasz się razem z nami. I wiem, ze już o mnie zapomniałeś, że masz kogoś, dlatego w tym roku widzimy się już ostatni raz. Już się nie łudzę, nie czekam, chcę tylko pokazać Ci ten ostatni raz, że nie jestem taka zła za jaką mnie uważasz, chcę być dla Ciebie naprawdę miłą koleżanką i mam nadzieje, ze ten ostatni raz mi się uda. Po tych dwóch tyg. powiem ostatecznie żegnaj.
|
|
 |
czas nie leczy ran, on tylko przyzwyczaja do bólu
|
|
|
|