 |
|
Would you dance,
if I asked you to dance?
Would you run,
and never look back?
Would you cry,
if you saw me crying?
And would you save my soul, tonight?-Enrique Iglesias - Hero
|
|
|
|
Chciałabym jedynie abyście przestali mnie okłamywać. Po co karmicie mnie złudzeniami skoro wiecie, że jestem dla niego nikim .?
|
|
|
|
Może gdyby ludzie wiedzieli, ile jeszcze czasu im zostało, potrafiliby bardziej docenić życie ?
|
|
|
|
Trzeba umieć wyłączyć światło i leżeć w ciemnościach. Trzeba wierzyć, że się zrobiło to, co inni zrobiliby tobie. Trzeba się rozprawić z własnymi wątpliwościami, bo wiesz, że nie zawsze będzie się palić światło.
|
|
|
|
spójrz co się ze mną dzieje, kiedy wracasz. zobacz, jak wariuję, z dnia na dzień, gdy stajesz w moich drzwiach z uśmiechem zarysowanym na ustach, a ja mam świadomość, że za kilka dni możesz znów odejść. patrz, jak rzucam wszystko, jak omijam treningi, jąkam się przy odpowiedzi i zawalam sprawdziany na czystą logikę. dodaj do tego robienie naleśników dla Ciebie z samego rana oraz nieprzesypianie nocy, bo wtulam się w Ciebie, stęskniona, a serce znów tworzy spiżarkę z Twoją obecnością w słoikach
|
|
|
|
W głębi serca, każdy z nas ma swój niedostępny dla innych świat
|
|
|
|
Ten destrukcyjny moment, gdy dusza krzyczy, a ciało milczy. Gdy zaciskasz usta i pięści z nadzieją, że to w końcu przejdzie, że w końcu dasz radę, bo w końcu człowiek jest niepokonany.
|
|
|
|
mam już cholernie dość tej chorej sytuacji . zrób coś z tym, albo zrezygnuje . wybacz, że cię uświadomię, ale nie jesteś wart aż tyle czasu i bólu.
|
|
|
|
nawet w snach nie jest już idealnie
|
|
|
|
cz2Siedziała na czymś miękkim, ale nie chciała skupiać się na szczegółach. Siedział za nią. Obejmował ją ramionami. Głowę miała opartą o jego pierś. Ściągnęła dłonie z oczu, ale trzymała je kurczowo bojąc się, by od niej nie odszedł. Powoli uniosła powieki i zobaczyła przepiękny widok. Przed nią rozciągała się woda. Na horyzoncie zachodziło czerwone słońce zabarwiając niebo na odcienie różu i fioletu. Ale to wszystko to nadal były szczegóły. Czuła jego dłonie. Silne, ciepłe, a zarazem takie czułe. I wtedy poczuła silny wstrząs. Bicie serca. Czyjeś dłonie na ciele. Nogi piekły ją niemiłosiernie. Krótkie słowa "-Mamy ją." człowieka w białym fartuchu i już wiedziała, że raz na zawsze go straciła.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
