 |
|
Zrobiłeś ze mnie głupca, kochanie -> You made a fool of me, lover
|
|
|
|
Miałam sen, że mogłam nauczyć Cię kochać -> Had a dream that I could teach you how to love
|
|
 |
|
[2] Codziennie maluję dla Ciebie nowe słowa,nowe listy niewyspane,chowam je głęboko w sercu,by kiedyś w jednej księdze złożyć Ci u stóp.(...) Bo wiesz, ja powstałam chyba z tęsknoty, to znaczy sama nie wiem, ale tak mi się wydaje, bo przecież cała jestem tęsknotą, tęsknię ciągle, za Tobą, za wczoraj, za tym kotem, którego mijałam na ulicy, za czarnym gołębiem, który usiadł wczoraj na dachu, za szczęściem tęsknię. Spadają mi na głowę meteory teraźniejszości, a ja nic sobie z tego nie robię, po prostu idę do kuchni, parzę kawę i tęsknię, bo Ciebie tu nie ma, a mnie nie ma tam gdzie jesteś Ty, i wiesz co jest najgorsze? że nie mam pojęcia co będzie za miesiąc, za rok, za dwa, nie wiem czy nie będę tęsknić nadal, a może jeszcze bardziej będę tęsknić? W obłęd się zamienię, lub w tęsknoty kulkę? Pociesz mnie proszę, że zrozumiem tą pustkę, która dziś rano wylała mi kawę z filiżanki.(...)
|
|
|
|
[1] Czegoś mi żal wiesz?Żal mi tego wszystkiego czego nie ma dziś,a być mogło.Mogło być piękne,mogło dawać Nam to,czego szukać niektórzy są w stanie przez całe życie.Nie udało Nam się znaleźć nawet siebie,szczęścia Nam się znaleźć nie udało.Jesteśmy jak rysa na szkle.Wszystko upłynnił czas.Teraz stoję w miejscu,nie mogę dać kroku na przód,bo za nogę trzymają mnie kleszcze przeszłości.Nie chcą puścić,a może to ja nie chcę by mnie puściły?Lubię żyć tym co było,tym co być mogło.Gdybać,wspominać,kolorować sny pięknem wspomnień i wiem,że to mnie w końcu zgubi,bo przecież nie da się żyć w miejscu ze łzami w dłoni,ale ja kocham Cię tak kochać,bo wiem,że gdzieś tam jesteś,tulisz teraźniejszość i idziesz,a ja stoję tutaj,i patrzę na Ciebie oczyma wyobraźni,i widzę Twój uśmiech,ale również Twoje łzy,strach i smutek.Mam dla Ciebie tak wiele dziś,aż dziw,że dopiero teraz,kiedy sztorm słów i łez przeszedł już przez Nasze serca.
|
|
 |
|
Jesteś gdzieś, urokiem odziana. Szukam Cię mała i znajdę nim świt nas zaskoczy.
|
|
|
|
Chciałam znaleźć jakąś drogę, która choć trochę przypominać będzie tę do Twojego serca. Szukałam i znalazłam, pagórki wspomnień po których wspinam się do dziś. Kamienie niczym lawina pytań spadają na moją głowę, ale mimo to idę dalej, bo podobno gdzieś tam jesteś. Jesienią często popadam w melancholię, zadaję sobie pytania, szukam odpowiedzi, to tak jakby podróż w ciche zakątki mojego jestestwa. Zauważam więcej szczegółów niż wiosną. Liście pachną zapomnieniem, a Ty gdzieś ukryty w mchu czaisz się niczym wilk na owce, ale nie atakujesz. Milczeniem kaleczysz moje dłonie, wbijasz mi igły w serce. Uodporniłam się już dawno na Twoje ciosy. Do czego jest zdolny człowiek z miłości? Kolejne pytanie, na które próbuję znaleźć odpowiedź. Na razie wiem tylko, że jest w stanie wiele zrobić, siebie poświęcić nawet potrafi, mimo iż ma świadomość, że jedyne co dostanie w zamian to ból, czarne gwiazdy i morze łez. Filiżanki szczęścia wypiłeś z mych dłoni już dawno i przepadłeś mi. Zasypiam.
|
|
 |
|
Później bywa zwykle za późno.
|
|
|
|
Ile jesteś w stanie obiecać za coś, czego pragniesz wiedziąc, że nie dotrzymasz słowa?
|
|
 |
 |
W jego oczach jest coś, czego nie ma w żadnych innych.
|
|
|
|
Najtrudniej jest ukryć ból, nie pozwól mi poddać się. / Agnieszka Chylińska
|
|
|
|
Ile jesteś w stanie obiecać za coś, czego pragniesz wiedziąc, że nie dotrzymasz słowa?
|
|
 |
|
- Ile jesteś w stanie obiecać za coś, czego pragniesz wiedziąc, że nie dotrzymasz słowa?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
