 |
|
Kocham rozmowy z przyjacielem o "gównie", bo zarówno ja nie wiem o co mi chodzi i on nie wie o co jemu chodzi. Zajebiste rzeczy wychodzą na jaw, lepsza nawijka niż po pijaku. / believe.me
|
|
|
|
- nie cfaniakuj! - pisze się CWANIAKUJ, debilu - wiem przecież, ale cfaniakuj lepiej wygląda - wiesz jak to wygląda? - jak? - jakby pisał to jakiś ułomny człowiek, który nie zna podstaw języka polskiego i wkurwiają mnie takie pokemońskie błędy. - nie muff tak - spierdalaj / nie ma to jak sms-y z przyjacielem xD / believe.me
|
|
|
|
- chodź z nami na imprezę, Grzesiek. - nie! - chodź, ciekawie będzie. - nie, ja już idę gdzie indziej. - ale chodź z nami, prosimy! - nie! - zioło będzie. - ZIOŁO? - no. - a to może jednak pójdę z wami, ile kosztuje bilet? / hahahahaha, zajebisty gościu / believe.me
|
|
|
|
Kiedyś sądziłam, że jedyne co w życiu chcę robić, to grać w piłkę ręczną. Zapieprzałam na każdy trening, czasem przez to zawalając szkołę. Szczerze w dupie miałam to, że musiałam sama wracać o 22. Najzwyczajniej w świecie kochałam to. I dokładnie pamiętam ten jeden jedyny mecz, w którym skurwysyństwo sędziego sięgało szczytu. Kiedy to każdy nasz gest był czytany na naszą niekorzyść. Kiedy po raz pierwszy jako drużyna byłyśmy bezradne i wcale nie chodzi tu o umiejętności. Pamiętam jak podeszłam do sędziego po meczu. Pamiętam dokładnie moje niecenzuralne słowa skierowane do niego. To był jeden dzień i jeden człowiek, który odmienił całkowicie mój światopogląd. Stwierdziłam, że sport, a raczej skurwysyństwo z jakim się w sporcie spotykamy jest nie na moje nerwy. Jeden człowiek potrafił zrujnować marzenia młodej dziewczynie. Do tej pory mam żal do tego faceta, za każdym razem, kiedy sobie o nim przypomnę mam ochotę jebnąć mu w twarz. / believe.me
|
|
|
|
Pozdrawiam Wrocław, Gdańsk i Tarnów. Pierdolę Gdynię, Poznań i ul. Kałuży. A Legia dalej pozostanie kurwą, bez względu na wszystko. Oto nasza wiara :D / believe.me
|
|
|
|
Jestem chora psychicznie, co kilka minut wchodzę na stronę szkoły sprawdzając czy czasem nie ma jakiegoś zastępstwa w następnym tygodniu. / believe.me
|
|
|
|
Nie wiem co chcę robić w życiu, kim zostać, co lubię robić, jakich przedmiotów powinnam się uczyć. Nie wiem ciągle jak to jest możliwe, że wystarczy wsypać parę granulek "Kreta" do rur i już jest wszystko okej. Nie umiem logicznie wytłumaczyć dlaczego na historii zawsze patrzę przez okno, a na fizyce gadam całą lekcję. Ale jednego jestem pewna - chcę Ciebie. Chcę Cię mieć na wyłączność, tylko tyle i aż tyle. / believe.me
|
|
|
|
I ten moment, kiedy ja wraz z moimi dwoma starszymi braćmi chodzimy po całym domu, śpiewając przyśpiewki Wisły, a mama drze się z kuchni: - zamknijcie już te mordy, bo słuchać was nie mogę! / believe.me
|
|
|
|
Nigdy nie potrafię się opanować na fizyce i jestem z tego dumna, yea. / believe.me
|
|
|
|
Życie lubi kopać po dupie w dwóch sytuacjach: w sytuacji, kiedy myślisz, że niżej upaść już nie możesz i w sytuacji, kiedy jesteś tak cholernie szczęśliwa, trwając w przekonaniu, że nic tego nie może zniszczyć. Mam jedną radę. Staraj "kopnąć" życie pierwsze, nie myśl o konsekwencjach. Zwyczajnie nie przejmować się ludźmi dookoła i ich durnymi komentarzami, bądź ich problemami typu "złamałam tipsa, heloł, życie mi się wali". Choć raz bądźmy egoistkami. / believe.me
|
|
|
|
Pamiętam dokładnie moment, kiedy po raz pierwszy poszłam na mecz. Kiedy już przy bramkach słyszałam ten krzyk tysięcy ludzi, którzy dopingowali naszą ukochaną Wisłę. Pamiętam też co wtedy pomyślałam. Że nigdy, ale to nigdy nie zwątpię w wielkość Wisły. Nie piłkarzy, Wisły. Nie wiecie ile pozytywnych emocji wzbudził we mnie doping młyna. I pamiętam też mój drugi mecz. Podekscytowanie, kiedy wchodziłam po schodach na trybunę. I śpiewanie, głośnie śpiewanie. Na drugim meczu znałam już WSZYSTKIE przyśpiewki. I ta duma brata, z której można było wyczytać "tak, to moja siostra!". Mały brzdąc, a tak ambitny. Pamiętam każdy swój mecz, spędzony na głośnym dopingu na Wiśle. Wiecie dlaczego to dla mnie tak ważne? Bo kibicowanie to nie hobby, kibicowanie to styl życia. / believe.me
|
|
|
|
Żałuję wielu rzeczy. Z większości moich wyborów jestem niezadowolona. Czasem powinnam się wstydzić za słowa, które wypowiadam. Nie umiem skupić się na jednej sprawie. Nie potrafię siedzieć cicho, kiedy coś mi nie pasuje. Wydaję za dużo pieniędzy i mam głupie fanaberie. Ale wiesz co? Jeden rzeczy nigdy nie będę żałować. Znajomości z najbardziej zajebistymi bliźniakami na świecie, których z czystym sumieniem mogę nazwać przyjaciółmi. / believe.me
|
|
|
|
Dodaj komentarz
