 |
|
Czytając niektóre wpisy mam wrażenie że są kierowane do mnie, że dotyczą nas, naszej sytuacji. Czasem zastanawiam się czy masz tylko jedno konto? Ale z drugiej strony widać że wiele jest ludzi z podobnymi problemami. ;(
|
|
|
|
Jeżeli kogoś pragniesz, ten ktoś jest dla Ciebie najważniejszy na świecie … to walcz o tą osobę, walcz o swoje szczęście i nie zbieraj w sobie odwagi zbyt długo … bo kiedy w końcu zdobędziesz odwagę by to zrobić może być już za późno.
Mr.G
|
|
|
|
``Patrzył na nią takim wzrokiem jakby byłą tylko jego, jakby zaraz miał podejść i ją rozebrać. Lubiła to jego spojrzenie, bardziej niż poranną kawę :*
|
|
|
|
Wstajesz rano, jak zwykle szary, nudny, monotonny dzien przewiduje co będzie minuta po minucie. Nic ciekawego się nie wydarzy, nie zmieni. Idę na zakupy, na spacer zastanawiam się co dalej, zastanawiam się nad sensem mojego życia, nad tym co on teraz robi, czy siedzi w domu, czy imprezuje z kolegami, czy choć przez chwilę o mnie myśli. I nagle pojawia się "on" z nikąd idzie z kamienna twarzą, nawet się nie uśmiecha choć w głębi duszy wiem że tak jest. Wygląda jak w moim najskrytszym śnie erotycznym z nim w roli głównej, mija mnie bez słowa, przechodzą mnie ciarki i jakieś dziwne uczucie podniecenia, może dlatego że w tym momencie jest nieosiągalny, niedostępny - dla mnie. Nawet nie zmienił wyrazu twarzy, taki poważny, skupiony, chciałabym wiedzieć o czym myślał w tej chwili. Zrobił mi niespodziankę, wiem że to spotkanie nie było przypadkowe, dawno się nie uśmiechalam, zapomniałam jak to jest, a on w jednej chwili wywołał we mnie tyle emocji. Mimo upływu czasu nadal tak na mnie działa. :*
|
|
|
|
"Dzisiaj to jedno Ci powiem, że kiedy oczy zamykam, stajesz się więźniem dwóch moich powiek, stąd nie uciekniesz donikąd..."
|
|
|
|
Jest taka chwila, kiedy cisza znaczy więcej niż pasjonująca rozmowa. Jest taki moment, gdy świadomość istnienia pewnej osoby jest ważniejsza od obecności innej...Istniejesz taki Ty, który znaczysz więcej niż wszystko.:*
|
|
|
|
Cisza, nie wiem od czego zacząć pewnie jesteś na mnie obrażony albo wkurwiony na maksa. Nie odzywalam się, wiem. Domyślam się że były chwile które wolałbys spędzić ze mną i momenty którymi chciałbyś się że mną podzielić. Napewno też były sytuację gdzie spogladales na telefon, pomyślałes żadnej wiadomości kolejny dzień- i użyłes trochę wulgarnych słów. Ale jestem, wróciłam. To nie jest też tak że wracam gdy cie potrzebuje, ja cały czas jestem tylko musiałam zadbać o siebie o moje zdrowie, życie które mogło się skończyć w każdej chwili:-( nie będę cię przepraszać bo wiem że zrozumiesz ale wiedz że tęsknilam.
|
|
|
|
Przypomnij sobie, czego pragnąłeś dla nas i nie wycofuj się z pójścia naprzód. Jeśli jest dobrze, a nawet wspaniale - nie znaczy, że nie może być jeszcze lepiej. Zatrzymaj mnie na wyłączność, dopóki masz szansę. Kobiety pragną czynów, dowodów, jednoznacznych decyzji. Przypomnij sobie, czego pragnąłeś dla nas i jak zaraziłeś tym mnie. Tęsknię bardo kc
|
|
|
|
zawsze jest: trochę ciekawości, za każdym "tak się zastanawiam", trochę emocji, za każdym "nie obchodzi mnie to", trochę wiedzy, za każdym "nie wiem", trochę bólu za każdym "u mnie dobrze", trochę miłości, za każdym "nienawidzę cię", trochę "potrzebuję cię", za każdym "zostaw mnie samą", dużo słów za milczeniem .
|
|
|
|
Gdy jesteśmy w stałym zwiazku pragniemy szaleństwa, gdy jesteśmy sami chcemy stabilizacji, sami nie wiemy czego chcemy jesteśmy ciągle nieszczęśliwi i marudni.
|
|
|
|
Spotkanie rodzinne planowane od paru tygodni, wyciągam najlepsze ciuchy jakie posiadam, robię makijaż żeby zakryl smutek który i tak ty jako jedyny byś zauważył w moich oczach. Kulturalnie popijam lampkę wina ale z chęcią wypiłabym cała butelkę z tej piepszonej bezradności. Patrzę na wszystkich i zastanawiam się co ja właściwie tu robię? Z nimi, z rodziną która wcale nie jest taka idealna.
|
|
|
|
Co mam napisać że jest do dupy, wszystko się wali wróciła do mnie przeszłość że zdwojoną siłą, nie wiem co mam myśleć o tym wszystkim, mam mętlik w głowie. Trudno jest żyć że świadomością wiedząc że zmarnowałam komuś życie. Teraz obwiniam siebie o to wszystko. Jest mi cholernie trudno, smutno. Gdybym mogła zadać mu jedno pytanie, jedno jedyne było by mi łatwiej, gdybym znała odpowiedź. Nie wiem co teraz, co dalej. Powinnam wtedy go przeprosić, wyjaśnić a nie odejść bez słowa. Pojechałabym do niego, zapytała ale boję się. Dlaczego ja zawsze komplikuje sobie życie? Mam teraz tyle pytań, bez odpowiedzi. ( nie wiesz o kogo chodzi, nigdy Ci nie mówiłam)
|
|
|
|
Dodaj komentarz
