  |
|
` nasz związek? Jest czymś wyjątkowym. Bo przecież jak można nazwać początkowe rozmowy do rana, które skończyły się na cholernie wielkiej miłości? Jak można nazwać fakt, iż dzięki sobie nawzajem, zapomnieliśmy o osobach które kiedyś niestety były dla nas bardzo ważne? Na prawdę nie ogarniam tego, że aż tak dobrze go znam. I co gorsza - on chyba mnie też. Dziś tylko z nim tak na prawdę mogę dzielić wszystko. Tylko jemu ufam w niewyobrażalnej skali. I chociaż mu tego nie mówię, jestem mu wdzięczna za rzeczy o których on sobie nawet nie zdaje sprawy. Dlaczego? Bo jest osobą która szczęście daje mi automatycznie. / abstractiions.
|
|
|
|
` owszem. Czasami cholernie mnie wkurwia ta miłość do niego. Nie, oczywiście nie tak dosłownie. Po prostu czuję cholerną niemoc w momencie kiedy świadomie i bezczelnie doprowadzi mnie do szału po czym wypowiada to swoje durne "kotku" i ja wtedy już nic nie potrafię zrobić. Samym swoim wzrokiem wywołuje w mojej głowie miliony pozytywnych myśli. Jego pocałunek jest lekiem na wszystko. Kiedy trzyma mnie za rękę wiem, że niczego mi więcej w życiu nie potrzeba. On? chyba jest moim narkotykiem. / abstractiions.
|
|
|
|
` jestem w stanie znieść na prawdę wiele. Nie patrzę na to co mówią o mnie inni bo doskonale wiem jak żyję i nie potrzebuję zaprzątać sobie głowy bajkopisarzami. Nie poddaję się po kolejnej jedynce z matmy i chuj mnie obchodzi, że Pani od historii mnie wręcz nienawidzi. Zaciskam wargi kiedy po raz kolejny z ust ojca słyszę złe słowa wypowiedziane w moim kierunku. Kolejne siniaki na nogach po śmiesznych walkach z kumpelami nie robią na mnie wrażenia i nie płaczę na ich widok tak jak robią to niektóre puste panny. Na prawdę wydaje mi się, że jestem silna psychicznie jak i fizycznie. Mimo to, doskonale wiem że wypowiedziane z jego ust słowo "to koniec" rozpierdoliłoby mnie na części pierwsze. Nigdy w życiu nie potrafiłabym się po tym pozbierać i czuję zajebiście wielki strach przed tymi dwoma słowami chociaż doskonale wiem, że nigdy nie byłby w stanie ich wypowiedzieć bo przeżyłby to dokładnie tak samo mocno jak ja. / abstractiions.
|
|
|
|
` jak wyobrażam sobie przyszłość? Chciałabym skończyć te cholerne studia psychologiczne, spełniać się w pracy która będzie dla mnie przyjemnością. Chciałabym mieć dom w którym będę panią. Marzy mi się również piękny samochód. To są najmniej ważne okoliczności w życiu. Najważniejszą wartością na przyszłość i teraźniejszość? Jest ON - mężczyzna na którego punkcie kompletnie zwariowałam. Czuję go każdym milimetrem ciała. Wiem co czuje w danej sytuacji. Co myśli i jakie zdanie układa sobie w głowie bym źle go nie zinterpretowała chociaż zawsze doskonale je odgaduję. Czuję te same emocje co on w danym momencie i kiedy dzieje mu się coś złego - ja mam chęć wzięcia tego wszystkiego na siebie bo nie potrafię patrzeć jak cierpi. On? On nie jest jakimś moim planem na przyszłość. To całe moje życie skrócone w pięciu literach które kryją się pod jego imieniem. Kamil ♥ / abstractiions.
|
|
|
|
` przy nim kompletnie nie liczy się nic. Nie liczy się czas, na który miałam być w domu. Nie liczą się problemy, łzy i smutek bo kiedy z nim jestem to wszystkie złe emocje po prostu znikają. Nie umiem zliczyć godzin uśmiechu, którego potrafi wywołać na mojej twarzy ot tak - po prostu, bez żadnego wysiłku. Kocham go - to moja rekompensata za przyniesienie mi do życia wszystkiego co najlepsze. / abstractiions.
|
|
|
|
` gdybyś dostała możliwość cofnięcia się w czasie o jakieś dwa lata? Co bym w tedy zrobiła? Na pewno nie dopuściła do tego, żeby moje serce w ogóle drgnęło w jego kierunku. Nigdy bym nie pozwoliła sobie nawet na najbanalniejszą rozmowę z nim. Nigdy nie uwierzyłabym w żadne jego słowo. I jeszcze coś... Te dwa lata temu od razu poszłabym w ramiona mężczyzny, z którym dziś jestem najszczęśliwsza na świecie. / abstractiions.
|
|
 |
|
i cały czas tęsknie za tym jego zaćpanym ryjem
|
|
|
|
` czasami dociera do mnie, że lepiej byłoby mi w życiu gdybym była inna. Byłoby mi łatwiej gdybym lubiła się uczyć. Wiem, że powinnam jeść więcej wartościowych rzeczy. Chyba w tym wieku bardziej powinnam postawić na sweterki, a nie na za duże bluzy z kapturem. Na pewno powinnam zmienić swój charakter. Ciężko mi się dogadać z wieloma ludźmi, a nauczyciele kompletnie mnie nie rozumieją przez co często dostaję po zachowaniu. Chyba niedobrze, że spróbowałam wszystko co kryje się pod XXX. Często też żałuję, że pokochałam niewłaściwego człowieka bo do teraz za to płacę złymi wspomnieniami. Może powinnam zmienić w moim życiu wiele, ale na pewno nie jego - mężczyznę dzięki któremu zaakceptowałam wszystkie wady bo on widzi je w postaci zalet :* / abstractiions.
|
|
|
|
` w dzisiejszych czasach nie ma romansów bez finansów. / abstractiions.
|
|
|
|
` nie lubię różu bo kojarzy mi się z pustymi laskami. Nie lubię wody bo ma okropny smak. Nie lubię jesieni bo ona jest oznaką września, który oznacza początek szkoły. Nie lubię szpilek bo są niewygodne. Nie jarają mnie spódniczki, baggy lepsze. Wolę bmw od mercedesa bo tak i już. Wolę facetów od lasek i nie, nie dlatego że mają chuja. Po prostu można im zaufać chociaż dziwię się, że uważam tak w dalszym ciągu bo przecież ten jeden tyle razy mnie zwiódł. / abstractiions.
|
|
|
|
` chodzę wkurwiona po domu. Mimo gorączki, robię mamie na złość i chodzę w samych bokserkach i za dużej koszulce po domu, nie chcąc pić ciepłej herbaty ani nie kładąc się do łóżka. Nie robię lekcji i mam w dupie kolejno sypiące się jedynki w dzienniku. Przeklinam coraz głośniej, często paląc przy tym jednego papierosa za drugim. Lubię dużo pić i chodzić na najlepsze imprezy w mieście. Podnieca mnie ból związany z tatuażami i piercingiem. Ludzie często dziwią się, że dziewczyna w moim wieku postawiła właśnie na taki styl życia i ubioru. A co na te temat myślę ja? "lubię rap i w dupie mam co sobie pomyślą." - idealna odpowiedź na mój pogląd dotyczący świata. Świat? Odebrał mi jego i przez to jest skurwysyński. / abstractiions.
|
|
|
|
` robi się coraz chłodniej. Coraz częściej liście lecą z drzew, a wiatr biegnie coraz szybciej. Coraz szybciej robi się ciemno w momencie kiedy coraz częściej myślę o Tobie. Coraz mniej sobie radzę z przeszłością. Coraz rzadziej mogę spojrzeć przyszłości w oczy.Coraz mniejszą mam nadzieję, na to że kiedykolwiek coś się zmieni. Coraz mniej wierzę w to, że zakocham się ponownie. / abstractiions.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
plusik
