 |
|
Wieczorem całkiem zmęczona śledzę każdy wers w świetnej książce, upajam się jej treścią, by zapomnieć choć na chwilę o świecie. Zostaje porwana do romantycznej powieści dwójki głównych bohaterów, którzy zakleszczeni w niespełnionej miłości dają sobie świetnie radę. Dostrzegam w nich cechy naszego uczucia. Dostrzegam w nich Nas. Chore sytuacje, chore akcje, ale tak bardzo jednoczące Nas. Uśmiech ginie w smudze dymu, a ja słysząc krzyk, trzask i pisk rozpalam wszędzie światła analizując skąd dochodzi hałas. Krew w żyłach pulsuje, ręce się trzęsą, a widząc na balkonie oświetloną w świetle księżyca tak dobrze znaną mi twarz migiem podbiegam do okna. Szczęście przerasta moje ego i przytulając się do Twojej klatki piersiowej zaczynam płakać. Czuje się jak w bajce. Wieczór, księżyc balkon i On. - Mówiłem, że wrócę. - całujesz mnie w głowę i przerzucając mnie przez ramię rzucasz na łóżko, gdzie do samego rana wygłupiamy się w swych ramionach. [lajfisbrutal]
|
|
|
|
Katuję się już do szpiku kości. Najpierw obiecałam sobie tylko zrzucić kilka kilogramów, obiecałam rzucić papierosy i ograniczyć alkohol. Postanowiłam, że będę regularnie biegać, ćwiczyć, może od czasu do czasu siłownia i basen. Obiecałam zrezygnować z wszystkich przyjemności, ale nigdy nie wspomniałam niczego o ograniczeniu Twej bliskości, dotyku czy smaku. Nie wpisywałam tego do listy zadań na najbliższe tygodnie. Przez scenariusz myśli nawet mi to nie przeszło, także dlaczego ograniczona jestem akurat od największego nałogu jakim dla mnie jesteś? Oddałabym wszystko, za choć jedną chwilę wspólnie spędzoną [lajfisbrutal]
|
|
|
|
Widziałam strach w twych oczach, gdy mówiłam o zniknięciu, dostrzegłam jak zaciskają się Twe pięści, a twe ciało przeszył dreszcz. Dałeś mi do zrozumienia, że naprawdę Ci zależy, tęsknisz i kochasz. Czuję to za każdym razem, gdy wsłuchuje się w bijące Twoje serce oraz słyszę tak dobrze znane mi na pamięć słowa " Jestem w niebie gdy jestem obok Ciebie " tak małe gesty sprawiają uśmiech na mych ustach, tak słodkie pocałunki otulają me ciało, a serce nie pozwala zniknąć. Nie teraz, nie w tej chwili, ja po prostu muszę Ci towarzyszyć. Obiecałam, że będę zawsze, obiecałam, że będę towarzyszyć Ci na prawie każdym treningu, obowiązkowo będę na każdym meczu i wykrzykiwać na całą halę Twoje imię, dam z siebie wszystko w dopingu. Może nie będzie najlepszy, ale będzie szczery, a Twe podziękowanie najcudowniejsze [lajfisbrutal]
|
|
|
|
Moje szczęście przemija tak szybko jak i z prędkością światła wraca. Raz jest cudownie, a w jednej chwili spada mi wszystko na barki uginając mi kolana. Raz uśmiechnięta powracam do domu pełnego spokoju, a raz wkurzona walę pięściami o ścianę uwalniając się z nałogów. Bywało różnie. Goniłam marzenia i traciłam wspomnienia. Przecudnie na tych dyskotekach się bawiłam, a wracając nie pamiętam gdzie wszystko gubiłam. Lubiłam zabawę, ciekawe przygody, ale wtrącając się w me życie wszystko uległo, a swobody zabrakło. Dziś jest coraz ciężej, jestem tu, Ty tam, a ja sama nie wiem gdzie miejsce swe mam. Ciałem na dzielni, a sercem i duszą w trzech miastach pod gruszą. Dziś jest cudownie, romantyzm, buziaki i skarbie najdroższy, co będzie za tydzień nie jestem w stanie tego określić.. [lajfisbrutal]
|
|
|
|
Z biegiem czasu wiem, że odwróci się los. Siądziemy na winklu i zadamy ten cios. Będzie paskudnie, okropnie, a nawet i cudnie, ale przetrzemy ruiny i zadbamy o nowy dom. Zaprzemy go uczuciem, by ponieść się emocjom i żalom. Będzie dobrze, ja to wiem i czuję, tylko wybacz, że odzyskuje Cię dopiero teraz. Usiądź już tylko przy mnie, zatrzemy razem przeszłość by wypłakując ból za kilka lat stworzyć razem przyszłość. [lajfisbrutal]
|
|
 deede dodał komentarz: do wpisu |
21 października 2013 |
|
|
nie ważne co mówią, jesteś ważniejszy od słów.
|
|
|
|
mimo wszystko potrzebuje tego bałaganu, który robisz w moim życiu.
|
|
|
|
ruszając naprzód, znów potknęłam się o nasze wspomnienia.
|
|
 |
|
Nie potrafię określić prostymi słowami, jak się cieszę z tego co się stało. Jak bardzo jestem zadowolona, że pożegnałam na zawsze ludzi z dawnego życia. Przeszło trzy lata znajomości, trzy lata przyjaźni poszło się pieprzyć. Bo miała to być przyjaźń na dobre i złe, ale nie była. Za dużo uczuć, miłości, rozczarowań i innych emocji pomiędzy nas się zaplątało. Zbyt wiele rzeczy zostało w nas usidlonych poprzez co nie dopuszczałam do siebie myśli, że to nie ma sensu, trwanie w czymś co już było od wielu miesięcy na przegranej pozycji. Koniec był zawsze bliski, ale dopuszczenie myśli do siebie, przezwyciężenia tego, że już nic nie powróci, to nie było czymś łatwym. Nie chciałam tego przecież robić. Broniłam się, walczyłam, kopałam nogami, ale nie pozwalałam mu odejść. Bo Go kochałam. Długi czas Go kochałam i wierzyłam, że On czuł coś podobnego, ale widocznie to nie było nic szczerego. Nie odszedłby tak szybko, gdyby coś więcej się zrodziło w Jego sercu.
|
|
|
|
Nie ufaj mi, nie próbuj tego robić, bo się sparzysz, jak każdy z resztą. Zawiodę Cię przy pierwszej możliwej okazji. Zawsze to robię, więc dlaczego i tym razem miałoby być inaczej? Jestem dziewczyną, która nie zachowuje się, jak kiedyś. Nie stawiam wszystkiego na jedną jedyną kartę, aby tylko komuś sprawić przyjemność. Nie, skończyło się moje dobre serce. Skończyły się te cholerne gry w podchody, które już dawno powinnam przerwać, ale do których brakowało mi odwagi. Jednak coś zrobiłam, skończyłam z tym, bo musiałam? Nie, zrobiłam to, bo chciałam. Bo chciałam zacząć coś nowego. I to nie kończy się wyłącznie na tym, że ja czegoś chcę. Ciągnę teraz wszystko co rozpoczęłam i pomimo tego, że we wszystko wkładam dużo wysiłku, mimo, że tracę te cholerne siły, bo nie mam już jak regenerować sił, to cieszę się właśnie tym. Dlaczego? Bo moja monotonność się zmieniła w energiczne życie, które zawsze odpychałam od siebie. A nareszcie zrozumiałam, że to jest dla mnie dobre, lepsze od poprzedniego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
