 |
|
pani doktor,
nie mam już do kogo napisać. więc pisze do pani. przepraszam za ta bezpośredniość,. może mnie tu już nie być za kilka dni. czyżbym się czegoś bała? sama wybrałam takie życie, nie, ja się nie boję.
kiedyś pani do mnie pisała. ja nigdy nie odpisałam.. przepraszam. może kiedyś wyjdę z tego bagna. wiem, szybuję po słowach, bo sama w to nie wierzę. na razie jeszcze sie troche poniszczę. zostanę tu na pare dni. potem ucieknę. zobaczymy. kocham panią. chyba mogę to powiedzieć. do widzenia.
|
|
|
|
Moja zamrożona psychika zaczyna topnieć. Nagle kwiat zaczyna drżeć i kwitnąć. Moja czułość jest rozszarpywana.
|
|
|
|
“alkohol pozbawia mnie barier i ochrony jaką tworzę sobie przed otaczającym mnie światem, daje jednocześnie złudne uczucie błogości, pozwala mi zdobyć się na szczerość, której w większości później żałuję.”
jak ładnie napisane.
|
|
|
|
Niewidomi śnią, niemi myślą, głusi czują, a Ty? Czy patrząc, widzisz?
|
|
|
|
" dziś uważam, że śmierć jest nieprawdopodobnym dopełnieniem miłości. bo to już jest wszystko. bo śmierć to najgorsza z rzeczy, jakich można się obawiać, prawda? "
|
|
|
|
"często myślę o śmierci. jeden z lekarzy powiedział mi, że jeśli pacjent chce żyć, medycyna jest bezradna. natomiast jeżeli pacjent chce umrzeć, to medycyna jest również bezradna. "
|
|
|
|
świetnie, ale co zrobić, gdy ktoś, kto mówił że jesteśmy wyjątkowi, nagle przychodzi i mówi: wiesz? jest ktoś bardziej wyjątkowy od ciebie..
|
|
|
|
przed bogiem klęczały dzieci bez nóżki, bez rączki, z wenflonami i prosiły Go o zdrowie, a ja wiedziałem, że prośby niektórych z nich, pewnie większość, nie zostaną spełnione. Co to za bóg, który nie spełnia takiej prośby?!
|
|
|
|
Bo, według mnie, są światła żyjące i światła umarłe. Takie, co tylko świecą, i takie, co pamiętają. Co odpychają i zapraszają. Co patrzą i nie poznają. Co wszystko im jedno, komu świecą, i takie, które wiedzą komu.
|
|
|
|
I zginę w ramionach
Bezsennego deszczu
Wśród mórz alkoholu
W tabletkach z butelki.
Które usuną głód wszelki.
|
|
|
|
Czy spojrzałbyś mi w oczy po Tym wszystkim? Czy mógłbyś to zrobić? Gdy to tak bardzo boli, nie oczekuje, że zwrócisz mi kawałek mnie, który straciłam, że przywołasz wszystkie łzy z powrotem, oddasz mi wszystkie nieprzespane noce. Teraz straciłam już nadzieje, że twoje serce nie jest skute lodem.
|
|
|
|
Zobaczyłam go i popełniłam ogromny błąd - zamiast poprzestać na podziwianiu pięknego kryształowego wazonu , postanowiłam go dotknąć, potrzymać, mieć go przy sobie na zawsze. No i tak jakoś wyszło, że znów mam całą rękę we krwi.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
