|
"Zaczynają tęsknić: pamięć, która była przekleństwem ich nieudanych zmagań miłosnych, nagle zawodzi- ciało, które się znało na pamięć, gdy było na wyciągnięcie ręki, nagle nie chce się przypomnieć. A jeśli się przypomina, utrwalone w pokątnie chowanych fotografiach, które się zrobiło w czasach pierwszej euforii, kiedy się chciało światu całemu pokazać nago, razem, jeśli więc fotografie się odgrzebie, kurz zdmuchnie i przypomni ten pieprzyk, tę bliznę, to znamię, natychmiast czuje się brak jeszcze większy, bo w fotografii nie ma Tego zapachu, Tych gestów, Tego głosu. A jeśli się nie zdoła oprzeć rozpaczliwej pokusie ciał przygodnych, nie można ich po prostu konsumować- bo się je porównuje, na cudze mapy nakłada tę jedną, na obczyźnie szuka znanych miejsc, kolęduje na syberyjskiej zsyłce; bo każda jest Nie-Nią, bo każdy jest Nie-Nim, nie istnieją samodzielnie, lecz jako beznadziejne substytuty, punkty odniesienia, a każdy oddala, oddala, oddala."
|
Dodaj komentarz
