|
Mam tyle do powiedzenia, tyle pytań a na żywo brak, totalna pustka, rozmowy o głupotach, nie potrafię zapytać w prost czy tęskniłeś, czy masz ochotę mnie przytulić,pocałować? Każde pytanie staje się niezręczne, brak odwagi mimo że tyle się znamy, czy jeżeli dotknę jego dłoni jako pierwsza nie pomyśli i mnie źle? A co jeśli bez pytania przytulilabym się, pocałowała i mocno przycisneła do siebie żeby zabrakło nam tchu, żeby poczuć jego oddech, jego zapach, bliskość, nie chce by myślał że traktuje go tylko jako obiekt pożądania, pociąga mnie mnie jego wygląd ale kocham go za charakter, za sposób bycia:* dobrze wiem że on też napewno rozmyśla, że może mógł przejąć inicjatywę ale nie chciał tego spieprzyc bo nie wiedział czy wypada, ma takie same przemyślenia i analizy jak ja, te same emocje, pragnienia, wahania, pytania, rozumiemy się bez słów, w innej sytuacji gdybyli byśmy sami wykorzystalibysmy inaczej czas, dziękuję Ci ze byłeś, porostu za twoją obecność, tęsknię buziaki.
|
Dodaj komentarz
