|
Pamiętam, jak położył głowę na moich kolanach i powiedział, że jestem jego równowagą. Że jak kładzie się przy mnie, to cały ten zwariowany świat odzyskuje ład i porządek. Że jestem jego powietrzem i beze mnie by się udusił albo co najmniej zwariował. Jak widać można żyć bez powietrza..”
- Katarzyna Michalik-Jaworska "Pomyślę o tym jutro"
|
Dodaj komentarz
