Jed­na mała łza o mar­mu­rową po­sadzkę się roz­bi­ja. A w niej czy­jeś życie echem się od­bi­ja. Łza mat­ki, co pier­wszy raz swo­je dziec­ko do­tyka i dziec­ka, co przed oj­cem w po­koju się za­myka. Łza pan­ny młodej przy ołtarzu stojącej i doj­rzałej ko­biety - prze­mijającej. Łza stra­cone­go dzieciństwa, spełnione­go marze­nia, pier­wsze­go po­całun­ku i łza bra­ku pieniądza. Jed­na mała łza. Tak mała, że aż niedos­trze­gal­na. Naj­większa nau­czy­ciel­ka po­kory. Strażniczka cier­pienia i szczęścia./ selektywnie

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!