|
Budzę się każdego ranka pamiętając Twoją twarz, wiatr na zewnątrz wieje a ja myślę o rzeczach, których nie mogę wymazać z pamięci. Wierząc w Ciebie, wierząc w siebie, zaufanie skończone, część Ciebie, część mnie, których już nie ma. Bardzo się starałam ale nie mogę żyć w kłamstwie, bo na dłuższą metę cierpiałabym jeszcze bardziej. To taki okres w moim życiu, szukam powodu, co nie ma sensu, to nie jest żadna realna możliwość, bo nie mogę iść do przodu, nie mogę się cofnąć, więc muszę zniknąć, dlatego zamierzam zacząć nową drogę i zabrać mój ból daleko stąd aby nie widywać Twojej twarzy codziennie, bo tak nie uda się o Tobie zapomnieć, o tym wszystkim co dobrego nas spotkało i ile cudownych chwil przeżyliśmy razem.
|
Dodaj komentarz
