|
Pośród dźwięków nocy usłyszała kroki.Choć były odległe i niewyraźne,rozpoznała je od razu.Pobiegła w mrok,pozwalając,by prowadziły ją uszy.Podążała po kamieniach i gałązkach ze chrzęstem jego kroków,które stawały się szybsze i głośniejsze,przechodziły w trucht,a potem w bieg.Goniła te dźwięki,aż w końcu słyszała tylko bicie jego serca,jego oddech i głos-ciepły jak płomień-którym szeptał jej do ucha dokładnie te słowa,które chciała usłyszeć
|
Dodaj komentarz
