|
I mimo wszystko wprowadziłeś do mojego życia wiele uśmiechu, radości i zabawy. Wspomnienia wywołują uśmiech na mojej twarzy, co jest piękne, choć bolesne. To z Tobą przestałam się przejmować tym, co myślą sobie ludzie, liczyłeś się wtedy tylko Ty, byliśmy tylko my i nic więcej się nie liczyło. Uwielbiałam to, kiedy będąc gdzieś wystarczyło, że spojrzeliśmy sobie w oczy i od razu wiedząc o co chodzi wybuchaliśmy śmiechem. Pomimo smutków, zmartwień, niepewności i tego wszystkiego co nie pozwoliło nam przetrwać, to właśnie przy Tobie od dawien dawna tak często się szczerze śmiałam, tak często i tak długotrwale. To właśnie patrząc na Ciebie nie schodził mi uśmiech z twarzy. I wiesz co? Brakuje mi tego. Brakuje mi tej szczerze radosnej dziewczyny, która przestała istnieć wraz z rozpadem tego, co było między nami.
|
Dodaj komentarz
