[cz.2] by sam oślepił Cię, w odpowiednim momencie, o ile nie mam już dość Twoich zachowań, bo na moim miejscu sam byś się zdenerwował i miał ochotę się zabić. Łzy popłynęły mi po policzkach. Nie liczyło się już nic. W tamtej chwili miałam tylko ochotę wtulić się w Ciebie i wyszeptać jak bardzo tęskniłam i że teraz już wszystko musi zacząć się układać. Bo nie możemy się poddać, nigdy. Zawsze musimy walczyć o nas i naszą miłość./f_a

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!