To głupie, ale do­piero po wielu długich, męczących la­tach uda Ci się nap­rawdę zro­zumieć, że na świecie nie ma żad­ne­go człowieka, który przeżywa wszys­tko w iden­tyczny do Ciebie sposób. Po kil­ku­nas­tu po­rażkach zro­zumiesz, że ani brat, ani rodzic, ani nau­czy­ciel, przy­jaciel czy "dru­ga połówka" nie zo­baczą świata tak sa­mo jak Ty. To być może będzie bar­dzo bo­les­ne, ale przy­gotu­je Cię na poz­na­nie w pełni ko­lej­nej praw­dy: jes­teś wyjątko­wy i niepow­tarzal­ny.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!