|
[CZ.I] Zerwaliśmy, choć w sumie nigdy tak na prawdę nie byliśmy razem... między nami było niby wszystko w porządku, powinno być, zostaliśmy tylko przyjaciółmi. Nie mogłam z nim być, za bardzo mnie ranił. Boli mnie dusza i najbardziej wkurza mnie fakt, iż miał rację, było trzymać się na dystnans i nigdy nie powiedzieć "tak", a wyszło na to, że jestem tą "łatwą laską", dobra nie oddałam mu się, ale to co wyprawiał ze mną, jak mną rządił... Przecież nigdy tak się nie zachowywałam, umiałam zapanować na swoimi emocjami, nie narzucałam się tak, nie dałam sobą pomiatać, a teraz? W posępnym nastoju, szurając nogami o podłogę powlekłam się do pokoju. Z pokoju naprzeciwko usłyszałam śmiechy Tomka i jakieś dziewczyny, nie mogłam tego słuchać, chciałam zachować obojętną minę, przecież sama tego chciałam...
|
Dodaj komentarz
