|
- Powiedziałabym mu wszstko, kończąc w ten sposób. - A gdyby mu to nie wystarczyło? - Zostawiłabym go w spokoju i odeszła. - Ale pierwej wbiłaby mu się pani w serce i w pamięć, tak ażeby o pani nawet w grobie nie zapomniał! Piękny ten wasz świat.. I miłe są te kobiety, przy których, kiedy im człowiek w najlepszej wierze oddaje własną duszę, jeszcze musi spoglądać na zegarek, ażeby nie spotkał swoich poprzedników i nie przeszkadzał następcom. Niech pani skwituje z wielkich uczuć: to pozbawia snu i odbiera apetyt. Po co kiedyś zatruć życie jakiemuś człowiekowi, którego zapewne dziś pani jeszcze nie zna? Po co sobie samej mącić dobry humor? Lepiej trwać przy programie prędkich, częstych zwycięstw, które innym nie szkodzą, a pani zapełniają życie.
|
Dodaj komentarz
