|
Po raz kolejny nachodzi taki dzień, w którym rzeczywistość mnie rujnuje. Dzień, w którym nie wiem co ze sobą zrobić. Leżę na łóżku i patrze się w ten cholerny sufit, słuchając muzyki. Moje gałki oczne lustrują białą powierzchnie, ale czego tam szukają? Sama nie wiem. Stoję pod prysznicem. Wgapiam się w płytki, starając się, aby ciepła woda najdokładniej wypłukała wszelkie myśli. Nie udaje mi się. Żadna nowość. Nie potrafię się na niczym skupić. Nie potrafię niczego ogarnąć. Nastaje noc i pora na sen. Wszystkie przytłaczające myśli, wędrują po mojej głowie swoimi ścieżkami, nie pozwalając zasnąć w spokoju. Nazajutrz wstaję o poranku i wykonuję typowe, codzienne czynności. Podchodzę do lustra i nie wiem czy śmiać się czy płakać z sytuacji, w której się znajduję. Nie poznaję dziewczyny w odbiciu -to pewne. Nie wiem kim ona jest i jak się tutaj dostała, ale nie widzę dla niej żadnej przyszłości. Nie widzę dla niej zupełnie nic. Totalna pustka.
|
Dodaj komentarz
