|
Nie przynosił mi bukietów czerwonych róż, nie zabierał mnie za miasto, żebyśmy mogli podziwiać zachody słońca, nie oglądaliśmy gwiazd pijąc przy tym czerwone wino, nie tańczyliśmy w deszczu, nie pisał mi wiadomości, w których opowiadał o swoich uczuciach do mnie, nie robił mi niespodzianek i tysiąca innych rzeczy, które można by było nazwać romantycznymi. Bo nie był romantyczny. Nie potrzebowałam tego wszystkiego, żeby wiedzieć, jak bardzo mnie kochał. W zupełności wystarczyło mi złapanie za rękę, przyciągnięcie do siebie i pocałowanie tak namiętnie, że aż zaczynało brakować mi powietrza. / rispettare
|
Dodaj komentarz
