|
(1) 'Przepraszam' złapał mnie za rękę próbując przyciągnąć bliżej siebie. 'Odpuść' mruknęłam mając już dosyć tej rozmowy 'nic się nie stało' chciałam jak najszybciej to zakończyć. Mimo, że podjęłam już decyzję ból nadal rozszarpywał mi serce. 'Nic? Kilka dni leżałaś nieprzytomna.. I to My. My.. Nikt inny tylko my jesteśmy za to odpowiedzialni' w Jego oczach dostrzegłam smutek i ból. 'Daj spokój.. Ja tego chciałam, zrozum to w końcu.. Już wiem jak bardzo można zawieść się na ludziach. Wiem jak bardzo może boleć. A poza tym nic się nie zmieniło.' wyrwałam rękę z Jego uścisku. 'Wiele się zmieniło. Ty się zmieniłaś. Palisz za sobą mosty. Zniszczyliśmy Cię.. Teraz to widzę' każde Jego słowo raniło mnie do głębi 'Dzięki Wam pozbyłam się naiwności. Przestałam wierzyć w ludzi i nigdy już nikomu nie zaufam.. Daliście mi porządną lekcję życia' zacisnęłam powieki nie pozwalając wydostać się łzom 'Idź już' poprosiłam.
|
Dodaj komentarz
