|
“Są tacy, którzy się kochają
i muszą się spotykać, aby się ominąć.
Bliscy i oddaleni, jakby stali w lustrze.
Piszą do siebie listy gorące i zimne.
Rozchodzą się, jak w śmiechu porzucone kwiaty,
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało…
Są inni co się nawet po ciemku odnajdą,
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać.
Tak czyści i spokojni, jakby śnieg się zaczął.
Byliby doskonali, lecz wad im zabrakło.
Bliscy boją się być blisko, żeby nie być dalej.
Niektórzy umierają - to znaczy już wiedzą...
miłości się nie szuka- jest albo jej nie ma.
Nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek.
Są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem.
Można nawet zabłądzić, lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem.”
|
Dodaj komentarz
