|
Wcale się o to nie prosiłam. Nie prosiłam o wielką miłość, o uczucia wylewające się z serca, o człowieka, który byłby w stanie poświęcić dla mnie całe swoje życie. Nigdy o to nie prosiłam. Nie prosiłam o ciebie, rozumiesz? Wiedziałam, że to będzie boleć. Że nie da się kochać wykluczając z miłości ból. Może nie byłam dorosła, doświadczona, ale miałam oczy. Widziałam jak to wygląda. Wcale nie zazdrościłam tym ludziom, którzy udawali wspaniałych, a w domu nie potrafili ze sobą normalnie rozmawiać. I nie wiedziałam też, że można inaczej. Że można kochać taką miłością, która pochłania cię całego tak bardzo, że w niej toniesz, ale wcale nie chcesz, żeby ktoś cię ratował, bo umierasz z najważniejszym człowiekiem obok ciebie. Wcale nie prosiłam, żebyś mnie szukał, ale nawet nie wiesz jak bardzo jestem ci wdzięczna za twój upór i zaangażowanie, by w końcu mnie znaleźć i pokazać miłość taką, jaką jest naprawdę. /dontforgot
|
Dodaj komentarz
