Mimo rany na sercu, często lubiłam przywoływać wszystkie wspomnienia z nią związane. Jeszcze nie pogodziłam się z jej odejściem, mimo to myśląc o naszych wspólnych chwilach kąciki ust bezwarunkowo, delikatnie unosiły się ku górze. Nadawała piękna wszystkim moim dniom. Każdy zmierzch i każdy świt stawał się magiczny, kiedy mogłam spojrzeć w jej tęczówki i czuć jej dotyk na mojej talii. Szkoda, że nie usłyszę już jej głosu, budzącego mnie ze snu. Ułożyła sobie życie daleko stąd, wprawiając w palpitacje inne serce.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!