|
otwieram oczy i znów widzę to samo-ciemność,która przykrywa mgła cierpienia.nie mam sił iść dalej,nie mam sił otwierać powiek,skoro wiem,że znów czeka mnie ten sam dzień,te same zdarzenia. ciągle w sercu trwają wspomnienia,które nigdy nie umierają choć na chwilę. jak długo można rozpaczać? jak długo można żyć tym,co już odeszło? chciałabym przestać żyć przeszłością i otworzyć oczy na świat-na rzeczywistość,która tak wiele jeszcze może zmienić. ale czy zmieni? tego nie wiem i się nie dowiem. wygasła we mnie nadzieja,ale serce wciąż bije,kochając tą samą osobę. bez Ciebie moje życie to jeden wielki DRAMAT,więc proszę Cię-wróć,bo umieram.
|
Dodaj komentarz
