|
Wakacje. Czas, w którym ludzie biorą przerwę od codzienności i odpoczywają zazwyczaj na ciepłych, piaszczystych plażach, w promieniach letniego słońca. Odpoczywają od pracy. Od domu. Od zatłoczonych miast. Od swoich myśli. Nawet od siebie. Uśmiechają się w głębi duszy bo wiedzą, że gdy wrócą, będą na tyle wypoczęci psychicznie i fizycznie, aby móc zacząć zmieniać swoje życie i samemu żyć lepiej. Cóż mogę powiedzieć? Chciałabym być na ich miejscu. Jestem zmuszona siedzieć w swoich czterech ścianach z kubkiem gorącej herbaty i patrzeć jak krople deszczu spływają po moim oknie. Z dnia na dzień, przestaję sobie ze sobą radzić i łzy pchają mi się do oczu przy każdej nadarzającej się okazji. Kiedy to się skończy? Kiedy moje życie nabierze jakichkolwiek barw? Kiedy będę mogła usiąść na trawie i z czystym sumieniem powiedzieć : "TAK, JESTEM CHOLERNIE SZCZĘŚLIWA.", a przez mój ton głosu nie będzie przemawiał sarkazm?
|
Dodaj komentarz
