|
Pamiętam, kiedy ostatni raz tu byłam, pomyślałam, rozglądając się dookoła. Byłam tu zaledwie kilka dni temu z tą różnicą, że nie byłam sama. Byłam tu z Nim. Pamiętam, jak siadałam na brzegu łóżka, a on chwytał gitarę, siadał obok i grał. Patrzył na mnie z tym swoim zawadiackim uśmiechem, a spod jego palców szarpiących struny wydobywały się cudowne dźwięki kojące moje nerwy. Zawsze, gdy tylko przekraczałam próg, mówił “Siadaj szybko. Posłuchaj tego”, chwytał moją rękę i ciągnął w głąb pokoju. Zajmował miejsce obok mnie na łóżku i znów grał. Zawsze, kiedy tylko stworzył coś nowego, chciał żebym posłuchała. A ja słuchałam jak zahipnotyzowana. Każde jedno szarpnięcie strun wywoływało dreszcze na moim ciele. Zamykałam oczy i wsłuchiwałam się w cudowne melodie. Twierdził, że jest stworzony tylko po to, aby grać. Po to, aby grać dla mnie. Uwielbiałam, kiedy tak do mnie mówił. Przy nim czułam się ważna, czułam, że naprawdę mnie docenia. / thedream
|
Dodaj komentarz
