|
Poznawanie Twoich pragnień,uczuć,przyzwyczajeń,marzeń,zalet,nawet wad,które z czasem zaczynały niszczyć mnie wewnętrznie,ulubionych dźwięków,sposobu na spędzane wolnego czasu,w którym chciałam stanowić pewną,choćby najmniejszą cząstkę było dla mnie największą aspiracją,dążyłam do poznawania Ciebie tak,że z czasem całkowicie niezauważalnie zaczęłam tracić siebie.Dziś jestem nikim,a jedyne co po Tobie zostało to garstka pragnień,marzeń,wspomnień,których nie powinnam była znosić sama,poznanie Ciebie i chęć poznawania było skazaniem się na śmierć..podczas bezsennych nocy i dni dłużących się jakby powracające siedemnaście lat mojego życia,uczę się oddychać,stać o własnych siłach i wcale Cię nie interesuję,że w tym momencie najbardziej Ciebie mi potrzeba/Jowita
|
Dodaj komentarz
