|
Widzę te wszystkie szczęśliwe pary i zaczynam w siebie wątpić. Potrzebuję osoby, która pokaże mi co to szczęście. Czemu tak trudno jest mnie pokochać? Czy to na prawdę jest takie trudne? Mimo mojego zadziornego charakteru, gdzieś w głębi mnie ukryte jest moje drugie ja. Ta lepsza strona mnie. Potrafię kochać, szanować. Trzeba mi tylko udowodnić, że nie jestem zerem, że jestem coś warta. Przecież całe życie jeszcze przede mną. Trzeba mnie wyciągnąć z tego rowu, do którego wpadłam i nie mogę się wydostać. Próbuje z całych sił, ale potrzebuję kogoś kto mi pomoże. Kogoś kto postara mi się zaufać i okaże trochę uczuć. Poda pomocną dłoń i zacznę nowe życie. Zobaczę świat z innej perspektyw, nie tylko z tej czarno-białej jak na zdjęciach. Moje życie zostanie pokolorowane Jego uczuciami. Stanę się sensem Jego życia, a on nigdy nie pożałuje, że wtedy wyciągnął pomocną dłoń.
|
Dodaj komentarz
