|
Zazdroszczę Wam, wszystkim. Zazdroszczę Wam tego, iż macie uczucia, albowiem moje gdzieś się ulotniły. Zazdroszczę Wam serca, tak pełnego wiary i nadziei, albowiem moje już dawno przestało pełnić swą należytą funkcję. Zazdroszczę Wam ciała i duszy w jednym, albowiem moja dusza niedawno przestała fizycznie istnieć. Zazdroszczę Wam marzeń, tak obfitych i pełnych spełnienia, albowiem straciłam wszelaką nadzieję na ich wytrwanie. Zazdroszczę Wam snów, tak pięknych i błahych,albowiem moje są przesączone złem, ludzkim egoizmem i koszmarami. Zazdroszczę Wam oczu, patrzących tak szczerze i namiętnie, albowiem moje gdzieś się wypaliły. Zazdroszczę Wam czasu, albowiem mój kres dobiegł końca. Zazdroszczę Wam umysłu, chcącego wydobywać nowe zdolności i umiejętności,albowiem mój gdzieś zwyczajnie zanikł. Zazdroszczę Wam obcowania tutaj, na ziemi,albowiem moje istnienie jest początkiem końca. Zazdroszczę Wam wszystkiego,co ludzkie, prawdziwe,albowiem sama z siebie nie potrafię już czuć, niczego./igb
|
Dodaj komentarz
