|
Od naszego rozstania minęły cztery miesiące. Pisaliśmy do siebie sms'y pytając " Co u Ciebie? " Pewnego dnia wysłałeś mi wiadomość " żegnaj " Nie odzywałeś się tydzień, a ja nie wiedziałam o co Ci chodzi? W końcu usłyszałam sygnał wiadomości z gg, zerknęłam w dolny prawy róg i przełknęłam ślinę, widząc Twoje imię. Wcisnęłam " odczytaj " i... zatkało mnie " Hej ;3 " Pomyślałam sobie, że chyba ze mnie kpi. Co on sobie w ogóle myślał? Następnie zaczął wytykać mi błędy, że to moja wina, że się rozstaliśmy, że cierpiał. Chociaż dobrze wiedział, że to on zawinił. Zaczął porównywać mnie do swoich " idealnych " koleżanek. Że one nie ranią, że nie zostawiają. Tak. Tylko ciekawa jestem, kto mu pomógł w rozpadzie przyjaźni z żyletką, w rozstaniu się z paczką papierosów. Kto miał tyle siły i cierpliwość? Na pewno nie jego przyjaciółki... Poczułam ból, nie wiem dokładnie w jakiej części ciała. Ale ściskało, jak tylko mogło. Nie pozwolę sobie na takie traktowanie. Skończyłam z Tobą.
|
Dodaj komentarz
