[2] długo przew­ra­całam się z bo­ku na bok ścierając sreb­rzys­te łzy z po­liczka, który miały być do­wodem na to, że byłeś tu kiedyś ze mną. że kiedyś brałeś każdą mą łzę na kciuk i całowałeś ją lek­ko mówiąc, że jest ona skar­bem świata.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!