|
Brakuje mi tych wieczorów gdy do mnie dzwonił i pytał jak mi minął dzien. Gdy mogłam słyszeć jego cudowny uśmiech w słuchawce. Gdy rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym a na mojej twarzy pojawiał się uśmiech na samą myśl o nim. Brakuje mi tego, że kładłam się jak najwcześniej spać żeby jak najszybciej go zobaczyć. Brakuje mi tego. A dziś? Nie mam już na co czekać,nasze drogi się rozeszły i wiem, że to koniec. Naprawdę koniec. Ale mimo to wciąż zasypiam z telefonem w ręku mając w sercu cichą nadzieję, że na wyświetlaczu pojawi się jego imię.
|
Dodaj komentarz
