|
Do tej pory nie jestem w stanie zapomnieć szoku, który przeżyłam kilka godzin temu. Te kłótnie, które ustały dopiero po dziesięciu godzinach, ten strach, nienawiść. Po co to akurat było nam potrzebne, jeszcze w tym momencie przed świętami? I tak większość z nas nie doszła do żadnego wniosku, nic nie zrozumiała, bo jakby to mogło być inaczej. Każdy zaślepiony swoimi słowami, praktycznie mało kto widzi to, że nic się nie zmieniło i wrócił porządek normalnych dni. Chociaż próby pokazania tego co się stało złe, co miało bardzo negatywny wpływ na nas były błędem, bo i tak to wszystko przeminęło z czasem. A ból? Oczywiście, że pozostał. Do tej pory czuję, jak moje powieki są ciężkie od płaczu, jak szczypią mnie oczy, bo za dużo tego wszystkiego było. Co mi po tym, że wezmę jakieś lekarstwa skoro i tak nikt nie zabierze ode mnie bólu, który noszę w sercu, którego nikt się nie pozbędzie, bo każdy będzie miał swoją, inną wizję tego co się wydarzyło i nikogo to nie będzie obchodziło?
|
Dodaj komentarz
