|
analizując wszystko, każdą chwile, każde wspomnienia kartka po kartce, zatracając się w wspomnieniach, przypominam sobie jak bardzo byłam naiwna, jak mogłam uwierzyć?!jedyne po tym wszystkim co teraz mogę zrobić to się poddać, jestem taką idiotką, Chciałam tylko poczuć się ponad niebo, zobaczyć jak to jest mieć dla kogo się uśmiechać, chciałam posiadać go na własność. Czuć że jestem ważna, poczuć jak to jest coś na prawdę czuć, nabrałam się. Wplątałam się w jakąś nić z której nie umiem się wyplątać, nie umiem, nie potrafie, nawet tego nie chce. Chciałabym żeby tu był, to chore wiem. Ale nie umiem. Cholera po prostu nie umiem!
|
Dodaj komentarz
